هوش مصنوعی: ای نسیم، تو که از محبوب خبر داری، بگو. اگر با کسی نمی‌گویی، حداقل به عاشقان خبر بده.

هوش مصنوعی: برای ما داستان بگو، حتی اگر دیگران نتوانند به راز ما پی ببرند. با دل شکسته و پر از درد، پیامی از دلداری برای ما روایت کن.

هوش مصنوعی: من آن مسیح زیبایی را می‌شناسم که تو هم می‌دانی کجاست، اما با کسی که به خاطر عشقش خود را به زنجیر محبت بسته است، صحبت کن.

هوش مصنوعی: فریاد عاشقانه‌ای در کوچه‌واسرای عشقی بلند شده که بر سر گل‌ها مشغول عشق‌بازی است. به او بگو که از زیبایی‌اش شرمنده باشد، زیرا همچون رخسار زیبای یک گلی در باغ است.

هوش مصنوعی: ای نسیم خوش آمدی، وقتی که به سوی دوست بازگشتی، حال من که دزدانه در گوش کسی از حیاتم سخن می‌گویم را بگو.

هوش مصنوعی: یک سوسن اگر هزار زبان داشته باشد و حال دل من را با او درمیان بگذارد، تو مانند نرگس بی‌زبان، از چشمانت اسرار و رازها را بگو.

هوش مصنوعی: با چنین عشق و غیرتی که به جان من است، به خلق گفتم که از شمس تبریزی یاد کنم. او گفت: "جانم، بگو."