گنجور

غزل شمارهٔ ۲۱۲۸

ابشر ثم ابشر یا مؤتمن
اقترب الوصل و افنی المحن
فاجتمعوا نقضی ما فاتنا
من سکر یلقب‌ام الفتن
قد قدم الساقی نعم السقا
قد قرب المنزل نعم الوطن
کار تو این است که دل پروری
پرورش آمد همه کار چمن
خلدک الله لنا ساقیا
انت لنا البر ولی المنن
نحن عطاش سندی فاسقنا
من سکر یقطع راس الحزن
ینشئنا صفوته نشأه
طیبه السر ملیح العلن
ترک کن این گفت و همی‌باش جفت
و اغتنم الفرض و خل السنن
فاغتنم السکر و زمزم لنا
تن تنتن تن تنتن تن تنن
قد ظهر الصبح و خل الحرس
قد وضع الحرب فخل المحن
طیبنا الراح و نعم المطیب
و اختلط الشهد لنا باللبن
نطمع فی الزاید فازدد لنا
فاسق و اسرف سرفا مشبعا
سن لنا سنتک المرتضی
رن لنا رنه ظبی الاغن
نخ هنا جمله بعراننا
لیس علی الارض کهذا العطن
من هو لا یغبط هذ السقا
من هو لا یعبد هذ الوثن
ما لرسالات هوی منتهی
فاقنع بالاوجز یا ممتحن
قد سکر القوم و نام الندیم
نشرب بالوحده نحن اذن
مفتعلن مفتعلن مفتعل
فعلللن فعلللن فعللن

اطلاعات

وزن: مفتعلن مفتعلن فاعلن (سریع مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ابشر ثم ابشر یا مؤتمن
اقترب الوصل و افنی المحن
هوش مصنوعی: خوشحال و شاد باش، ای شخص مورد اعتماد! به نزدیکی وصال نزدیک شده‌ای و مشکلات به پایان می‌رسند.
فاجتمعوا نقضی ما فاتنا
من سکر یلقب‌ام الفتن
هوش مصنوعی: بیایید دور هم جمع شویم تا آنچه را که از شادی‌ها و لذت‌ها جا مانده است، جبران کنیم و از ایجاد مشکلات و فتنه‌ها دور بمانیم.
قد قدم الساقی نعم السقا
قد قرب المنزل نعم الوطن
هوش مصنوعی: ساقی با قدم‌هایش به ما نزدیک شده است و نوشیدنی‌های خوب را معرفی می‌کند. همچنین خانه و وطن به ما نزدیک‌تر شده‌اند.
کار تو این است که دل پروری
پرورش آمد همه کار چمن
هوش مصنوعی: وظیفه تو این است که دل‌ها را پرورش دهی، چرا که همه چیز در چمن به عشق و محبت وابسته است.
خلدک الله لنا ساقیا
انت لنا البر ولی المنن
هوش مصنوعی: به خدا قسم، تو برای ما همچون سروی هستی که سایه‌اش را بر سر ما گذاشته و ما را با نعمت‌های خود مشایعت کرده‌ای.
نحن عطاش سندی فاسقنا
من سکر یقطع راس الحزن
هوش مصنوعی: ما تشنه‌ایم و تو کامیاب کن ما را از شرابی که اندوه را قطع می‌کند.
ینشئنا صفوته نشأه
طیبه السر ملیح العلن
هوش مصنوعی: آدمی را در دنیای پاک و خوب به وجود می‌آوریم که ظاهرش زیباست.
ترک کن این گفت و همی‌باش جفت
و اغتنم الفرض و خل السنن
هوش مصنوعی: ترک کن این صحبت‌ها را و با همسرت به خوبی زندگی کن و از فرصت‌ها بهره‌مند شو و عادت‌های منفی را کنار بگذار.
فاغتنم السکر و زمزم لنا
تن تنتن تن تنتن تن تنن
هوش مصنوعی: از لحظه‌های شاد و پرنشاط زندگی بهره‌برداری کن و در کنار دوستان به خوش‌گذرانی و لذت بردن بپرداز.
قد ظهر الصبح و خل الحرس
قد وضع الحرب فخل المحن
هوش مصنوعی: صبح فرا رسیده و نگهبانان، آرامش را برقرار کرده‌اند و زمان جنگ پایان یافته است، پس از مشکلات رهایی یابید.
طیبنا الراح و نعم المطیب
و اختلط الشهد لنا باللبن
هوش مصنوعی: ما از خوشی و شادی لذت می‌بریم و این خوشی را مانند عطر و عسل می‌دانیم که با شیر آمیخته شده است.
نطمع فی الزاید فازدد لنا
فاسق و اسرف سرفا مشبعا
هوش مصنوعی: ما به چیزهایی که بیشتر از نیازمان است، طمع نمی‌ورزیم و از آنچه زیاد است، دوری می‌کنیم. این در حالی است که فردی فاسد و ولخرج ممکن است به زیادخوری عادت کند.
سن لنا سنتک المرتضی
رن لنا رنه ظبی الاغن
هوش مصنوعی: ما را به یاد سنت تو ای مورد پسند الهی، با نغمه‌ای خوش به یاد آور، همان‌طور که آهو با نغمه‌ای دل‌انگیز ما را مجذوب خود می‌کند.
نخ هنا جمله بعراننا
لیس علی الارض کهذا العطن
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که در این مکان، ما وجودی نداریم که مانند سایر نقاط روی زمین باشد. به نوعی، به تفاوت بین این مکان و دیگر جاها اشاره شده است.
من هو لا یغبط هذ السقا
من هو لا یعبد هذ الوثن
هوش مصنوعی: کسی که این سقا را حسرت نمی‌خورد، کسی است که این بت را نمی‌پرستد.
ما لرسالات هوی منتهی
فاقنع بالاوجز یا ممتحن
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به این موضوع اشاره می‌کند که پیام‌های الهی و معانی عمیق آن‌ها به راحتی قابل درک نیستند و برای فهم آنها باید به عمق فکر و تأمل پرداخت. او به شخصی که در حال آزمایش و سنجش است، می‌گوید که باید به مختصر و مفید بسنده کند و از جستجوی جزئیات بی‌نتیجه پرهیز کند.
قد سکر القوم و نام الندیم
نشرب بالوحده نحن اذن
هوش مصنوعی: مردم مست شده‌اند و دوستان در خوابند، ما در تنهایی‌امان نوشیدنی می‌نوشیم.
مفتعلن مفتعلن مفتعل
فعلللن فعلللن فعللن
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی بیانگر ریتم و وزن شعری است که در آن مجموعه‌ای از هجاها به شکل مشخصی تکرار می‌شوند. به عبارتی، بیانگر نوعی حرکت و الگوی موزون در شعر است، که می‌تواند نشان دهنده حس و حال درونی شاعر یا تجارب عاطفی او باشد. استفاده از این الگوها معمولا در شعر برای ایجاد هماهنگی و موسیقی خاصی در متن بکار می‌رود.