بیت سوم عاشا فی بدن درست است یعنی چه کسی دو روح رادیده است که در یک بدن زندگی کنند
---
پاسخ: مطابق فرموده «عاشقا» با «عاشا» جایگزین شد.

سلام علیکم
خسته نباشید
به نظر بنده در مصراع دوم بیت پنجم یک کلمه جا افتاده است . تعداد هجاهای آن مصراع یک هجا از بقیه کمتر است .
خواهشمند است با بررسی اصل دیوان غزلیات شمس ، این نکته را پیگیری نمایید .
خداوند به شما قوت بدهد .

یـا صغـیرَ السنّ یـا رَطْب الـبــــــــــدنْ ___________________________________

یـا کریـمَ الأصل قبــــــــــــــلَ کلّ مَنْ ___________________________________
فـاح مـنک الطـیبُ مـن حـول الـیـمــــــنْ ___________________________________

یـا قـریبَ العهد مـن شُرب اللــــــــــبن ___________________________________
هـاشمـیُّ الـوجه تـرکـیُّ القفــــــــــــا ___________________________________

أنـت مـولی الـحُسن ذو الطرف الـــــــحَسَن ___________________________________
لا تـری فـی الکـون عـیـنٌ مـثلَکــــــــم ___________________________________

دیلـمـیّ الشّعـر رومـیّ الـــــــــــــذقن ___________________________________
روحُه روحـی وروحــــــــــــــــــی روحه ___________________________________

قـد تداخلنـا بذا قبـل الزمــــــــــــن ___________________________________
إنّه شـیءٌ غریبٌ فـی الهــــــــــــــــوی ___________________________________

مـن رأی روحـیـن عـاشـا فـی الـبــــــدن ___________________________________
صَحّ عـند النـاس أنّی عــــــــــــــــاشقٌ ___________________________________

دلّهـم عـنِّی نُحـولـــــــــــــــی والأفَن ___________________________________
أَدَری العُذّال مـا بـی مـن جــــــــــــوًی ___________________________________

غـیرَ أنْ لـم یعـرفـوا عـشقـی لـمــــــن؟ ___________________________________
اقطعـوا شمـلـی وإن شئتـــــــــــم صِلُوا ___________________________________

کلّ مـا ألقـاه مـنکـــــــــــــم ذاک مَن ___________________________________
إن تُمِت أو تُحـیِ ربّی مهجتـــــــــــــــی ___________________________________

کلُّ شـیء مـنکـمُ عــــــــــــــــندی حسن ___________________________________
ضـاع عـمـری فـی هـوی نفســــــــــی أجلْ ___________________________________

هـا أنـا والرحـمة مـنک والسَّکــــــــــن ___________________________________
ربّ اِغفرْ لـی بجـاه الـمـــــــــــــصطفی ___________________________________

أنـت مـولانـا الرحـیـم ذو الـمـــــــنن ___________________________________
دُلّنـی ربّی إلی هـادی السبـــــــــــــیلْ ___________________________________

إننـی فـی بـابـه شـیــــــــــــــخٌ أسنْ ___________________________________
مذنـبٌ عبـدٌ فقــــــــــــــــــیرٌ مقصدی ___________________________________

قـرعُ بـابٍ للرّجـا فـیـه سکـــــــــــــن ___________________________________

میشود ترجمه این شعر را هم بگذارید سپاسگزار میشوم

در مصراع: "غیر ان لم یعرفوا یشقی به من"
عبارت صحیح چنین است:
"غیر ان لم یعرفوا عشقی بمن"
توضیح آن که، «باء» بعنوان حرف اضافه (جر)
در زبان عربی متصل (به کلمه بعد) نگاشته
می شود و علی الاصول بسیار بعید و خلاف
فصاحت است که مولوی در میان عبارتی عربی
به یکباره (آن هم در حد یک حرف) به فارسی
چیزی بگوید و دوباره در کلمه بعدی به عربی
بازگردد...
*** بنا به درخواست دوستی که برگردان فارسی
اشعار را جویا بودند -به اجمال و در حد برگردانی
نسخته و ناسفته- سطور ذیل پیشکش می گردد:
ای خردسالی که پیکرت تر و تازه است/
و از زمان شیرخوارگی ات چندان نمی گذرد!/
ای آن که سیمایت مانند هاشمیان (سادات)
و پس گردنت چونان ترکانست/
و ای آن که مویت همانند دیلمیان و چانه ات مانند رومیانست/
جان او جان منست و جان من جان اوست/
کیست که همزیستی دو روح را در یک پیکر دیده باشد!؟/
مردمان درست می گویند که من عاشق هستم/
اما نمی دانند که من عاشق کیستم!/
خواهید مرا پاره پاره سازید و خواهید پاره هایم را بپیوندید/
که هر چه از شما رسد، در نزد من نیکوست!/
وطنم از (اشتیاق) کالابرگی که مراست، می گدازد/
و کالابرگ من از آنچه در وطنم هست، تباه می گردد/

سلام،

در بیت دوم مصداقی برای مخاطب شعر به وضوح میتوان یافت، هر چند که در کوی وحدت مقصود یکیست و هر چیز غیر آن سایه های کنگره های قلعه وطن است:

نسب مهدی بن حسن به هر چهار نژاد اشاره شده در بیت به موجود است( و قابل استناد).

هر چند مولوی در مورد مذهب(راه تذهیب) رایج  نظری واضح دارد:

مدتی بنشین و بر خود می گری.