مولاناغزل شمارهٔ ۲۱۲۳
العشق یقول لی تزین
الزینه عندنا تیقن
لا تنظر غیرنا فتعمی
لا تله عن الیقین بالظن
لا عیش لخایف کئیب
لا تبرح عندنا فتامن
من کنت هواه کیف یهلک
من کنت مناه کیف یحزن
العقل رسولنا الیکم
ذاک حسن و نحن احسن
اخشوشن بالبلا و ارضی
فالهجر من البلاء اخشن
من رام الی العلی عروجا
هذا سبب الیه یرکن
یا مضطربا تعال و افلح
فی مسکننا و نعم مسکن
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۱۲۳ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1397/09/28 12:11
علی عسکری
درود بر شما:
با سپاس بی پایان از گردآورندگان این گنجینه با ارزش و ماندگار.
غزل شماره 2123 در حقیقت ادامه غزل شماره 2122 می باشد(این دو غزل در مجموع یک غزل را تشکیل می دهند) به همین دلیل شماره غزلیات این سایت با تمامی نسخه های معتبر تا شماره 2122 یکسان بوده و پس از آن تا پایان غزلیات در تمامی اشعار یک شماره بیشتر درج گردیده است. با تجدید احترام
1402/06/15 11:09
بزرگمهر
دوست عزیز این تفاوت در بعضی نسخههای چاپی فقط از شماره ۲۱۲۲ تا شماره ۲۱۲۸ و در غزلیات عربی است، از حرف «و» دوباره همه شمارهها یکسان است. این اشکال در نسخه اولین چاپ حروفی دیوان شمستبریزی که توسط موسسه امیرکبیر و با مقدمه استاد فروزانفر در سال ۱۳۳۶ منتشر شده وجود دارد. نسخه مرجع در دست من چاپ نهم همان است به سال ۱۳۶۲.