مولاناغزل شمارهٔ ۲۱۲۳
العشق یقول لی تزین
الزینه عندنا تیقن
لا تنظر غیرنا فتعمی
لا تله عن الیقین بالظن
لا عیش لخایف کئیب
لا تبرح عندنا فتامن
من کنت هواه کیف یهلک
من کنت مناه کیف یحزن
العقل رسولنا الیکم
ذاک حسن و نحن احسن
اخشوشن بالبلا و ارضی
فالهجر من البلاء اخشن
من رام الی العلی عروجا
هذا سبب الیه یرکن
یا مضطربا تعال و افلح
فی مسکننا و نعم مسکن
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
العشق یقول لی تزین
الزینه عندنا تیقن
هوش مصنوعی: عشق به من می‌گوید که برای خودت زینت و زیبایی بیافری.
لا تنظر غیرنا فتعمی
لا تله عن الیقین بالظن
هوش مصنوعی: به چیزی جز ما نگاه نکن که باعث گمراهی‌ات نشود، و نگذار که شک و تردید، تو را از یقین دور کند.
لا عیش لخایف کئیب
لا تبرح عندنا فتامن
هوش مصنوعی: هیچ شادی و لذتی برای کسی که ترس و دلهره دارد وجود ندارد، پس اینجا نمان و به دور برو تا احساس امنیت کنی.
من کنت هواه کیف یهلک
من کنت مناه کیف یحزن
هوش مصنوعی: هر کس عاشق کسی باشد، چگونه ممکن است آن محبوب نابود شود؟ یا چگونه ممکن است دل عاشق از جدایی غمگین گردد؟
العقل رسولنا الیکم
ذاک حسن و نحن احسن
هوش مصنوعی: عقل، پیام‌رسان ما به سوی شماست و او زیباست و ما هم زیباتر هستیم.
اخشوشن بالبلا و ارضی
فالهجر من البلاء اخشن
هوش مصنوعی: در زندگی، برخی مشکلات و سختی‌ها وجود دارند که می‌توانند انسان را آزرده خاطر کنند، ولی باید به این نکته توجه داشت که اگر به جای رویارویی با این مشکلات، راه فرار را در پیش بگیریم، ممکن است به مشکلات بزرگ‌تری دچار شویم.
من رام الی العلی عروجا
هذا سبب الیه یرکن
هوش مصنوعی: من به سوی خداوند بزرگ و عالی می‌روم و این حالت روحی من به این دلیل است که به آن مقصود می‌رسد.
یا مضطربا تعال و افلح
فی مسکننا و نعم مسکن
هوش مصنوعی: ای مضطرب، بیا و در محل سکونت ما زندگی کن که چه مسکن خوبی است.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۱۲۳ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1397/09/28 12:11
علی عسکری
درود بر شما:
با سپاس بی پایان از گردآورندگان این گنجینه با ارزش و ماندگار.
غزل شماره 2123 در حقیقت ادامه غزل شماره 2122 می باشد(این دو غزل در مجموع یک غزل را تشکیل می دهند) به همین دلیل شماره غزلیات این سایت با تمامی نسخه های معتبر تا شماره 2122 یکسان بوده و پس از آن تا پایان غزلیات در تمامی اشعار یک شماره بیشتر درج گردیده است. با تجدید احترام
1402/06/15 11:09
بزرگمهر
دوست عزیز این تفاوت در بعضی نسخه‌های چاپی فقط از شماره ۲۱۲۲ تا شماره ۲۱۲۸ و در غزلیات عربی است، از حرف «و» دوباره همه شماره‌ها یکسان است. این اشکال در نسخه اولین چاپ حروفی دیوان شمس‌تبریزی که توسط موسسه امیرکبیر و با مقدمه استاد فروزانفر در سال ۱۳۳۶ منتشر شده وجود دارد. نسخه مرجع در دست من چاپ نهم همان است به سال ۱۳۶۲.