غزل شمارهٔ ۲۱۲۲
کیف اتوب یا اخی من سکر کارجوان
لیس من التراب بل معصره بلا مکان
خط علی کوسها کتابه شارحه
یا من من یشربها من الممات و الهوان
من تبریز نبعه منبته و ینعه
فها الیها جانب و جانب الی الجنان
اطلاعات
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
کیف اتوب یا اخی من سکر کارجوان
لیس من التراب بل معصره بلا مکان
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که حال و هوای سکرآور و سرمستی ناشی از شرایطی است که انسان را از واقعیت دور میکند؛ این حالتی نیست که به سادگی از خاک و زمین ناشی شود، بلکه به یک فرآیند خاص وابسته است که نمیتوان آن را به مکان خاصی نسبت داد. به عبارت دیگر، این حالت به محیط فیزیکی مربوط نیست، بلکه به یک تجربه عمیقتر و فراتر از صرفاً مکان و زمان اشاره دارد.
خط علی کوسها کتابه شارحه
یا من من یشربها من الممات و الهوان
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی اشاره به عظمت و مقام علی (ع) دارد. به تصویر کشیدن کلام علی به عنوان منبعی برای راهنمایی و نجات از مشکلات و سختیهاست. در اینجا، به کسانی که در سختیها و رنجها به این کلام پناه میبرند، اشاره شده است و نشان میدهد که این پیامها میتوانند از مرگ و زوال نجاتدهنده باشند.
من تبریز نبعه منبته و ینعه
فها الیها جانب و جانب الی الجنان
هوش مصنوعی: من از تبریز آمدهام، جایی که هر طرفش به سوی باغها و نعمتها ره میبرد.