هوش مصنوعی: تو قلب من را بردی و آن را به زاغ‌ها سپردی. من خیال تو را گروگان گرفته‌ام تا از تو انتقام بگیرم.

هوش مصنوعی: به درون بیا تا من هم وارد شوم، تو مرا بگیر و من هم تو را بگیرم، بگویید و بگویم نشانه‌های دیوانگی.

هوش مصنوعی: نباید با من ظلم کرد، چرا که برای پاره کردن گریبان، از دامن کسی مایه نمی‌گذارند.

هوش مصنوعی: بیا و شرابی بیاور که درباره‌اش صحبت نکنیم، فقط مطمئن شو که بدون نگرانی بیاوری و من ناراحت نشوم.

هوش مصنوعی: نوشیدنی‌ای که وقتی قلب را آرام کند، باعث می‌شود بدن هرج و مرج پیدا کند.

هوش مصنوعی: من نمی‌خواهم، نمی‌خواهم از آن دریا شرابی بگیریم، شراب زیاد و گرانبهایی در آن وجود دارد.

هوش مصنوعی: از تو می‌نوشند و من در خوشحالی و شکرگزاری به سجده می‌روم، در حالی که تو جواهرات را می‌تابانی.

هوش مصنوعی: مرا به گونه‌ای دگرگون کن که دیگر نتوانم شکرگذاری کنم، و وظیفه‌ام را بیشتر کن، حتی به میزان دو یا سه برابر.

هوش مصنوعی: از دل این فصل بهاری، شرابی به جوش بیاور و آن را از میان برگ‌های ریزان بیرون بیاور.

هوش مصنوعی: جانم، مرا ویران کن؛ زیرا از شهری ویران چیزی به دست نمی‌آید، نه از دیوان و نه از پادشاه.

هوش مصنوعی: ای بدن، ساکت باش! چون جان به صحبت و سخن بپردازد، علی در حال به حرکت درآمدن است و به پیروزی می‌رسد، همان‌طور که عثمان پس از گذشت زمان از بین رفت.

هوش مصنوعی: خاموش شدم، ای جان، حالا نوبت توست که در مورد یوسف ما که در زیباترین سرزمین است، صحبت کنی.