غزل شمارهٔ ۲۰۷۰
یا تو ترش کرده رو! مایه ده شکّران
تنگ شکر میکشد تا بنهد در میان
سرکه فروشان هلا! سرکه بریزید زود
تا که عسل پر کند آن شهِ شکّرلبان
سرکهٔ نه ساله را بهر خدا را بریز
چونک بریزی بیا تا دهمت من نشان
طوطی جان تو را سرکه نوا کی دهد؟!
بلبل مست تو را شرط بود گلستان
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
یا تو ترش کرده رو! مایه ده شکّران
تنگ شکر میکشد تا بنهد در میان
هوش مصنوعی: یا تو با چهره ترش و ناراحت، من را وادار میکنی که دهانم را باز کنم و شکر را ببلعم، تا اینکه بتوانم شکر را در میان بگذارم.
سرکه فروشان هلا! سرکه بریزید زود
تا که عسل پر کند آن شهِ شکّرلبان
هوش مصنوعی: فروشندگان سرکه، هرچه زودتر سرکه را بریزید تا اینکه آن شیریندهن، عسل را پر کند.
سرکهٔ نه ساله را بهر خدا را بریز
چونک بریزی بیا تا دهمت من نشان
هوش مصنوعی: سرکهای که سالهاست نگهداری شده، برای خدا بریز. وقتی بریزیش، بیا تا من نشانت دهم.
طوطی جان تو را سرکه نوا کی دهد؟!
بلبل مست تو را شرط بود گلستان
هوش مصنوعی: طوطی نمیتواند برای تو آواز بخواند، چرا که بلبل عاشق باید در کنار گلی زیبا باشد تا بتواند خود را نشان دهد.