هوش مصنوعی: ای عشق تو باعث شده که دنیا به تسلط و ذلت بیفتد. مثل من، که به خاطر عشق تو دیوانه و حیران مانده‌ام، این آسمان و دنیا به نابودی نزدیک است.

هوش مصنوعی: شراب‌گیر و گناهکار تو، به من غم و درد می‌دهی، اما در عوض عشق و عشق ورزیدنت را به من می‌خشی. تو زندگی من را با احساسات و رنج‌های عمیق پر می‌کنی.

هوش مصنوعی: آنچه از تو برمی‌خیزد، هر نادرستی‌اش درست به نظر می‌رسد، اما ای زیبا، حقیقت را بگو، آیا جنون جایی ندارد؟

هوش مصنوعی: شب گذشته، خیال محبوبم بعد از مدت‌های طولانی آمد و من در حالی بودم که مست و غرق خیال بودم. ای کاش می‌دانستم این وضعیت چگونه است!

هوش مصنوعی: خواست که فرار کند و به دشت برود، ولی بار دیگر با حرف‌های جادویی‌اش من را مشغول کرد.

هوش مصنوعی: گفتم: "به خدا قسم، نه، هیچ چیز این بنا را لمس نکن، اگر او عجم باشد، نمی‌ماند و اگر عرب باشد، نمی‌تواند باشد."

هوش مصنوعی: در دل شب به ما آمدی و این موضوع بسیار شگفت‌انگیز است. اکنون که اینجا هستی، دیگر راهی برای رهایی وجود ندارد.