هوش مصنوعی: دوباره از راهی که مشکلات و فتنه‌ها را به وجود می‌آورد، بازگشته‌ام و دوست من با جدیت و قدرت بیشتری به مقابله با من آمده است.

هوش مصنوعی: دل من همچون آشپزخانه‌ای است که محبوبم کمند گرفته و به آنجا تسلط پیدا کرده است. حالا دیگ زندگی من در حال ترکیدن است و ظروف و آشپزخانه‌ام در هم ریخته است.

هوش مصنوعی: خانه‌ام ویران شد به خاطر این که زندگی‌ام بسیار شلوغ و پر از مشکل بود و هیچ چیز نتوانست به خوبی در فضای درونی من جا بگیرد.

هوش مصنوعی: غیرت در مسیر قنق قرار گرفت و به او گفت که نرود، در حالی که ابر شکرریز من همه افق را در برگرفته است.

هوش مصنوعی: ای بوالفضول، دل از کشمکش‌ها بساز و رها کن. به جاذبه‌های پر کشش او نگاه نکن و به حرکات من توجه نکن.

هوش مصنوعی: از نعمت‌های او باید تشکر کنیم، زیرا او خالق همه چیز است و ما باید از کفران نعمت‌ها دوری کنیم تا به راستی به ارزش‌های آن پی ببریم.

هوش مصنوعی: صورت من از سرزنش دور شد و کاسه‌ام پر از ننگ عدس بود. در نهایت، اشک‌های غم‌انگیز من کاری کرد.

هوش مصنوعی: می‌توان گفت که در همه باغ‌ها و زیبایی‌های آنها، جان و دل آنها این است که زیرکی و جذابیت معشوق من چیست. این لطافت و ذکاوت او، روح آن همه زیبایی‌ها را تشکیل می‌دهد.

هوش مصنوعی: ای خضر واقعی، تو همانند گوهری در دریا هستی و این نور و زیبایی همچون فارسی که من دارم از تو نشأت گرفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که محبوبم مرا صدا کرد، دستش را به سوی من دراز کرد و با شتاب، اسبم را به پیش راند. در این حال، دلم هم به سرعت به سوی او رفت.

هوش مصنوعی: بسیاری از نکات ارزشمند و روشنایی‌دهنده را در دل نگه می‌دارم، در حالی که دوستی با شکوه و عظمت همچون شمس تبریزی در کنارم است.