هوش مصنوعی: عزیز من، تو در درک و رفتار محبوب من اشتباه کرده‌ای. اگر صد نفر مثل تو هم به من بپیوندند، باز هم در وجود من و در کارهایم گم خواهند شد.

ضَیغَم یعنی شیر درنده

هوش مصنوعی: کدام دریا می‌تواند هر کشتی را به ساحل برساند؟ و کدام نمک دریا از باران‌های پربار من خُشک می‌شود؟

هوش مصنوعی: به خودت نگرد و خودت را این‌گونه پایین نیاور، چون کسی مثل تو هرگز به هدف من نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: ای خواجه، به خود نگاهی بینداز؛ هرچند تغییرات تو کم است، ولی برای من اهمیت زیادی دارد.

هوش مصنوعی: در اینجا گوینده از کسی می‌پرسد که چرا عاشق به حالت مستی و بی‌شرمی درآمده است. او به طعنه می‌گوید که شرم و حیا چه تأثیری می‌تواند داشته باشد، به ویژه زمانی که در حال نشئگی و خماری است و احساسات و رفتارهایش تحت تأثیر عشق قرار گرفته است.

هوش مصنوعی: فتنه‌ای شبیه به گرگی شده است که با نیرنگ و فریب، من را به دام می‌اندازد. این دام از ویژگی‌های اوست که از خود او نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: در بازار او که همیشه گرگ‌های قدیمی وجود دارند، چه کسی می‌تواند خر بخرد؟ در عوض، هر طرفی از بازار من، یوسف‌های زنده و پرارزش حضور دارند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به خوبی تو سزاوار باغ ارم نیست. حتی بلبل هم نتوانسته به گلزار من راه پیدا کند.

هوش مصنوعی: شمس تبریزی، نماد افتخار تبریزی‌ها، در حقیقت صدای حقیقی من است که در این کلمات بیان شده و نه خود من.