مولاناغزل شمارهٔ ۲۰۳۳
جانا نخست ما را مرد مدام گردان
وآنگه مدام درده ما را مدام گردان
از ما و خدمت ما چیزی نیاید ای جان
هم تو بنا نهادی هم تو تمام گردان
دارالسلام ما را دارالملام کردی
دارالملام ما را دارالسلام گردان
این راه بی‌نهایت گر دور و گر دراز است
از فضل بی‌نهایت بر ما دو گام گردان
ما را اسیر کردی اماره را امیری
ما را امیر گردان او را غلام گردان
انعام عام خود را کردی نصیب خاصان
انعام خاص خود را امروز عام گردان
هر ذره را ز فضلت خورشیدییی دگر ده
خورشید فضل خود را بر جمله رام گردان
در کام ما دعا را چون شهد و شیر خوش کن
و آن را که گوید آمین هم دوستکام گردان
غزل شمارهٔ ۲۰۳۲: من از کی باک دارم خاصه که یار با منغزل شمارهٔ ۲۰۳۴: ای دل ز شاه حوران یا قبله صبوران
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
جانا نخست ما را مرد مدام گردان
وآنگه مدام درده ما را مدام گردان
هوش مصنوعی: ای دوست، ابتدا ما را به عشق و محبت مداوم عادت بده و سپس همین عشق را به طور مداوم در دل ما بریز.
از ما و خدمت ما چیزی نیاید ای جان
هم تو بنا نهادی هم تو تمام گردان
هوش مصنوعی: ای جان، نه ما و نه خدمت ما هیچ چیزی به دست نمی‌دهد؛ تو خود آغازگر هستی و تو نیز همه چیز را به کمال می‌رسانی.
دارالسلام ما را دارالملام کردی
دارالملام ما را دارالسلام گردان
هوش مصنوعی: ای کاش سرزمین آرامش ما به مکان ملامت و سرزنش تبدیل نمی‌شد و چه خوب بود اگر شکایت‌ها و انتقادها در آن سرزمین به آرامش برمی‌گشت.
این راه بی‌نهایت گر دور و گر دراز است
از فضل بی‌نهایت بر ما دو گام گردان
هوش مصنوعی: این مسیر هر چند ممکن است طولانی و دشوار باشد، اما با لطف و رحمت نامحدود او ما را به سوی مقصود نزدیک‌تر کن.
ما را اسیر کردی اماره را امیری
ما را امیر گردان او را غلام گردان
هوش مصنوعی: تو ما را به بند کشیدی و فرمانبردار خود ساختی، پس ما را بزرگ و سرور قرار بده و او را بنده و خادم خود کن.
انعام عام خود را کردی نصیب خاصان
انعام خاص خود را امروز عام گردان
هوش مصنوعی: خودت را در تقسیم نعمت‌ها، بین همه افراد جامعه قرار ده و نعمت‌های ویژه‌ات را به همه مردم برسان.
هر ذره را ز فضلت خورشیدییی دگر ده
خورشید فضل خود را بر جمله رام گردان
هوش مصنوعی: هر ذره‌ای از وجود تو مانند یک خورشید دیگر است. حالا خورشید علم و فضیلت خودت را بر همه موجودات بتابان و آنها را رام و تسلیم کن.
در کام ما دعا را چون شهد و شیر خوش کن
و آن را که گوید آمین هم دوستکام گردان
هوش مصنوعی: دعای ما را مانند شهد و شیر شیرین و خوشمزه کن و کسی را که به دعا آمین می‌گوید، دوست خود قرار بده.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۰۳۳ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1395/04/27 09:06
میرزاده
اصل این غزل از سنایی است.
سنایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۴/