مولاناغزل شمارهٔ ۲۰۲۱
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۰۲۱ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
دربیت 4 که صحبت کشتن نفس (هوای نفس)شده که ان دیو توست در روایات هست پامبر گفته هر کسی شیطانی داردومن شیطا خود در زنجیر به بند کشیده ام که البته ایشان صحبت کشتن شیطان یا کشتن هوای نفس نکرده است بلکه از بند طرد شیطان صحبت شده ولی مرام صوفیان و مخصوصا مولانا چه در دیوان کبید جه در مثنوی همواره از کشتن نفس صحبت کرده است
در انتساب این غزل به جلال دین جای شک و تردید است
همایون خان !
جوری گفتی جلال الدین انگار حضرت مولانا پسرخاله جنابعالی است!
عارف مرغان است لک لک لک لکش دانی که چیست
ملک لک و الامر لک و الحمد لک یا مستعان
وقت پیله روح آمد قشلق تن را بهل
آخر از مرغان بیاموزید رسم ترکمان
همچو مرغان پاسبانی خویش کن تسبیح گو
چند گاهی خود شود تسبیح تو تسبیح خوان
مولانا
این غزل همانطور که جناب همایون گرامی اشاره نمودند قابل شک خواهد بود به دلایل مختلف
یکی اینکه میگوید : حشر گردی در قیامت با سگان!
که واقعا سراغ نداریم از حضرت خداوندگار چنین لحن تند آن هم با مخالفان!
و مثال دیگری اینکه غزل های منتسب به خداوندگارمان کم نبوده اند
اتفاقا این شعر از خود حضرت مولاناست و بسیار نزدیک به افکار و شخصیت این نویسنده ، فیلسوف و شاعر بزرگ ، شما و آن دوست گرامی همایون مولانا را نمی شناسید و شناخت دقیقی از افکار ، شخصیت و آثارشون ندارید که بهتر است برای آگاهی و شناخت بیشتر کتاب مثنوی معنوی و کتاب فیه ما فیه و مجالس سبعه را با تامل بخوانید
تا به افکار و شخصیت ایشان بیشتر و بهتر آشنا شوید ، البته اگر با دین و اسلام عناد و غرض ندارید مثل برخی از دوستان که در مورد اشعار عرفانی حضرت حافظ چنین سخن می گویند و انکار می کنند که یا از شاعر نیست یا برای دوران جوانی بوده و ..... که بی ارزش و بی اهمیت است چون استدلال و منطق ندارد ، شبیه لجبازی کودکانه مثل افرادی که دین را گزینشی و سلیقه ای با سلیقه و علاقه های شخصی خود پذیرا هستند تا جایی که ضرر یا مانعی برای منافع و علایق آنها نداشته باشد
این مصرع بخشی از ابیاتی است که با آوای خوش همایون شجریان و محمد معتمدی در اپرای عروسکی دیدار شمس و مولانا به زیبایی خوانده شده:
رخت بربند و برس در کاروان