هوش مصنوعی: ای معشوق آرامش‌بخش من و ای دل‌شکن، تو بدون این که گناهی کرده باشی، مرا رنجیده‌eing شده‌ای.

هوش مصنوعی: تو از نظرم دور شدی، اما از دل من بیرون نمی‌روی؛ زیرا تو مانند شمعی هستی که جان و دل مرا روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق و ارتباطی عمیق بین دو نفر وجود دارد که باعث می‌شود احساس کنند که هر دو به یکدیگر وابسته‌اند و در واقع، جدا از هم زندگی نمی‌کنند. این پیوند جان‌ها آن‌قدر نزدیک است که کسی نمی‌تواند این نوع ارتباط را در دو نفر به‌وضوح ببیند.

هوش مصنوعی: زندگی من در نزدیکی و وصل تو خلاصه شده است و جدایی از تو برایم مرگ‌آور است. این دو حالتی که در آن قرار دارم، یعنی وصل و فراق، به شکلی بی‌نظیر و خاص در زندگی‌ام تأثیر گذاشته‌اند.

هوش مصنوعی: بسیاری را جستجو کردم تا آب حیات را پیدا کنم. اما خضر گفت: بدون وصال و رسیدن به او، نمی‌توانی جان و زندگی واقعی را به دست آوری. پس جان خویش را فدای این آرزوی بی‌پایه مکن.

هوش مصنوعی: اگر غم به سراغ تو بیاید، نباید نگران باشی؛ اگر هم دور و برت بچرخد، باید آن را کنار بزنی.

هوش مصنوعی: جان‌ها به دور تو می‌گردند، که جان‌ها از عشق تو زنده‌اند و تو مانند ستاره‌ای در یمن می‌درخشی.

هوش مصنوعی: منصور حلاج به تو گفته است که یا جوانی کم سن و سالی هستی یا بدنی جوان و سرحال داری.

هوش مصنوعی: شیر که به دلیل طعم شیرین شهد تو مست شده، به من نزدیک گفت: ای کسی که از شیر مادر نوشیده‌ای.

هوش مصنوعی: در حضور مستان، جایی برای غم و اندوه وجود ندارد. اما در فکر و خیال، غم همیشه همراه بوالحسن است.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دام طبیعت گرفتار شده باشد، نمی‌تواند از فکر و اندیشه خلاص شود، مثل کسی که در چاه افتاده و چاره‌ای جز پذیرش وضعیت خود ندارد.

هوش مصنوعی: زمانی که یقین و اطمینان به وجود بیاید، گمان و تردید از بین می‌رود و دیگر جایی برای شک و سردرگمی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: ای دل، همچون کسانی که زبان گفت و گو ندارند، با دیگران هم‌زبان و همدل شو تا وابسته به گفتگو و کلمات نباشی.