هوش مصنوعی: به خدا قسم، گل از تو یاد گرفت چگونه بخندد و به خدا که تو به او آموختی چطور کمربند ببندد.

هوش مصنوعی: به خدا می‌گوید که چرخ فلک همان چیزی را مشاهده کرده که من دیده‌ام، و اگر تو هم به دقت نگاه کنی، متوجه می‌شوی که چه سرنوشتی دارد.

هوش مصنوعی: به نی گفتم: چرا این‌قدر غمگینی و ناله می‌کنی؟ نی پاسخ داد: من مجبورم ناله کنم؛ این سرنوشت من است که باید دردی را که در دلم دارم، به صدا درآورم.

هوش مصنوعی: گفتم ای ماه نو، این احساس ذوب شدنت به چه دلیلی است؟ گفت: من به خاطر کاهش خودم، در حال رشد و بالیدن هستم.

هوش مصنوعی: اگر کسی بخواهد به موفقیت و بهره‌وری برسد، باید به خوبی بداند که در شرایط کمبود و صرفه‌جویی هم می‌توان بهره‌وری بیشتری داشت. این به این معناست که با هزینه و تلاش کمتر، می‌توان به نتیجه بهتری دست یافت.

هوش مصنوعی: پر پروانه به دنبال درک و فهم شعله شمع است، اما زمانی که به آن دست یابد، دیگر نخواهد داشت که پرواز کند و دریا را ببیند.

هوش مصنوعی: در از بین رفتن، زیبایی و فایده وجودها نمایان می‌شود، بنابراین نباید به خاطر سختی‌ها و مشکلات، گریه کنیم و ناله نماییم.

هوش مصنوعی: پس آرام باش و از تیرکمان‌هاش بس عمیق بکش، چون اگر بخواهی هنر را در خود پرورش دهی، باید به ابزار و وسایل آن توجه کنی.