هوش مصنوعی: همه رفتند و خوابشان برد و وطن خالی شد. اکنون وقت آن است که ما به آرامی و زیبایی وارد باغ شویم.

هوش مصنوعی: همه افرادی که به این دنیا آمده‌اند، روزی خواهند رفت و تنها چیزی که از ما باقی می‌ماند، یاد و خاطرات ماست. ما باید به این نکته توجه کنیم که نماینده زمان خود هستیم و در نهایت، دل و روح ما بر ادوار مختلف زندگی تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر تو به عنوان منبع حیات باشی، دیگر چیزی باقی نخواهد ماند. وقتی تو زیبایی و خاصیت خود را داشته باشی، همه چیز اطراف تو تحت تأثیر قرار می‌گیرد و به تو گرایش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق برای ما نوشته شده و تجربه‌های دشوار و چالش‌ها بر ما قرار گرفته است. همچنین، حجاب‌ها و موانع بر ما سایه افکنده و پس از هر آزمایشی، فتنه‌ها و آشفتگی‌های جدیدی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: فرج و نجاتی به وجود آمده و ما از نگرانی‌های دنیا رهایی یافته‌ایم. روح آزاد و رهایی‌یافته‌ام به باغ و گلستان خوشبو وارد می‌شود.

هوش مصنوعی: به دشت گردی که در آن نعمت و برکت موج می‌زند، جایی که آب فراوان و فراخی زندگی وجود دارد، خوش آمدید.

هوش مصنوعی: ما شاد و خوشحال به می و شیرینی می‌پردازیم، وقتی که مقام صدق به خانه عاشقان تبدیل شود.

هوش مصنوعی: ما به سوی شفتالو می‌رویم و دامن سیب را می‌کشیم، تا از گل تازه چند سخن را به سمت سمن ببریم.

هوش مصنوعی: اگر به من شراب می‌دهی، هیچ قید و شرطی را نپذیر. مستی خود را تحت قوانین و محدودیت‌ها قرار نده؛ حتی شرع و دین هم نمی‌تواند مرا محدود کند.

هوش مصنوعی: رفتار خوب و بد در دست من نیست، وقتی که شتر را می‌رانم، فرمان شتر در دست شتربان است.

هوش مصنوعی: بلبل به خاطر عشق، از گل می‌خواهد تا از او بوسه‌ای بگیرد و به او می‌گوید که شاخه‌ی نبات را بشکند و دل او را نشکند.

هوش مصنوعی: گل به من گفت که راز من برای بچه‌ها نیست. بچه‌ها قادر نیستند این راز را درک کنند، مانند اینکه هنوز الفبا و حروف را نمی‌دانند.

هوش مصنوعی: اگر به من شراب ندهی، یک بوسه از من بگیر. اما او پاسخ داد که حتی این را هم نمی‌دهم، پس باید با غم و اندوه خود زندگی کنم.

هوش مصنوعی: گفت که من هم مثل تو با ساز و دف بنوازم و آهنگ خوشی بسازم.

هوش مصنوعی: شب هنگامی که طشت (ساز) نزنید، همه بیدار خواهند شد. شاید ماه در حال گرفته شدن است و نیازی به شور و خشونت نیست.

هوش مصنوعی: اگر من اقدام نکنم، اوضاع به قدری آشفته است که مانند یک شب که منتظر زاده شدن است، حوادث و مشکلات جدیدی به وجود خواهد آمد.

هوش مصنوعی: برگ درخت از باد می‌لرزد و قلب من نیز به لرزه درآمده است، چون لرزش برگ به خاطر وزش باد است و دل من به خاطر زیبایی و جذابیت شخصی به نام ختن.

هوش مصنوعی: با زیبایی چهره‌ام، می‌گویم که در زیر این ظرف، نوری پنهان شده است.

هوش مصنوعی: کوشش کن تا آگاهی و دانش را از دل خود دور کنی، تا نور حقیقت و روشنایی به زندگی‌ات بتابد.

هوش مصنوعی: ای شمس تبریز، روزی را از جانب روح خود آغاز کن، زیرا مانند خورشید، تو خود جان هستی و تمام جهان، همچون بدنی است که تو در آن وجود داری.