هوش مصنوعی: ای برادر، خودت را بشناس و درونیاتت را بررسی کن. اگر می‌خواهی به مقامی بلند و شاه‌گونه دست یابی، ابتدا باید به خودت و توانایی‌های خود نگاه کنی.

هوش مصنوعی: هر کسی که از خود به تنهایی خارج شود و جدا گردد، نباید آن را بازی تلقی کند. در جهان، او را مانند حقیقتی بی‌همتا و بدون شریک ببین.

هوش مصنوعی: از آفتابی که خودش نور و روشنی آسمان است، ذرات و قطرات آب را به حالت نشئگی و تحرک درمی‌آورد و در مسیرش تغییرات زیادی ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی به شاه و صاحب قدرت نزدیک شدی، خودت را با شانسی که به دست آوردی هماهنگ کن. پس از آنکه از دو جرعه از جام او نوشیدی، وضعیت خوشبختی ات را مشاهده کن.

هوش مصنوعی: گفتم ای جادو، مس را مانند طلا نشان بده، تا مردم دلگرم شوند. او پاسخ داد: این کار تنها با گاز به دست می‌آید.

هوش مصنوعی: به او گفتم: چطور توانستی پرنده ابراهیم را زنده کنی؟ پاسخ داد: پر و بالش را بزن و الان او را پرواز کن!

هوش مصنوعی: در ابتدا از او خواستم که روح ما را آزاد کند، او گفت: احتیاط کن و قفس را بشکن، تا بتوانی آغاز و پایان را ببینی.

هوش مصنوعی: پس از اینکه لحظه‌ای در سکوت و تنهایی گذرانده‌ای، دریاب که حتی همدم و رازدار تو نیز در کنارت نیست. بنابراین، در هر لحظه چشمت را باز کن و به اطراف خود نگاه کن تا همرازانی را ببینی که در کنار تو هستند.

هوش مصنوعی: این لحظه‌ای که جان تو در تلاش و احساسات در حال سوز و گداز است، مانند دم عیسی است که در حضور خدا جان تازه‌ای به زندگی می‌بخشد و آن را زنده می‌کند.

هوش مصنوعی: خود را مانند خاک humble و بی‌ادعا بدان و این ویژگی را در زندگی خود، به عنوان یک شیوه عمل، انتخاب کن. زیبایی و احترام را از دیدگاه تو می‌توان در جایی پیدا کرد که به پایین‌ترین و بی‌ادعا‌ترین چیزها توجه شود.