گنجور

غزل شمارهٔ ۱۹۴۵

هر چه آن سرخوش کند بویی بود از یار من
هر چه دل واله کند آن پرتو دلدار من
خاک را و خاکیان را این همه جوشش ز چیست
ریخت بر روی زمین یک جرعه از خمار من
هر که را افسرده دیدی عاشق کار خود است
منگر اندر کار خویش و بنگر اندر کار من
در بهاران گشت ظاهر جمله اسرار زمین
چون بهار من بیاید بردمد اسرار من
چون به گلزار زمین خار زمین پوشیده شد
خارخار من نماند چون دمد گلزار من
هر کی بیمار خزان شد شربتی خورد از بهار
چون بهار من بخندد برجهد بیمار من
چیست این باد خزانی آن دم انکار تو
چیست آن باد بهاری آن دم اقرار من

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هر چه آن سرخوش کند بویی بود از یار من
هر چه دل واله کند آن پرتو دلدار من
هوش مصنوعی: هر چیزی که برای من خوشایند و خوش‌بو باشد، از طرف یارم است و هر چیزی که دل من را شگفت‌زده کند، نور و تاثیر دلبر من است.
خاک را و خاکیان را این همه جوشش ز چیست
ریخت بر روی زمین یک جرعه از خمار من
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که جوشش و حرکت‌هایی که در خاک و میان موجودات دنیوی دیده می‌شود، به چه علت است؟ چه چیزی باعث این vibrancy و زندگی شده است؟ گویی که تنها یک جرعه از مستی من بر روی زمین ریخته شده و باعث این تحولات و انرژی شده است.
هر که را افسرده دیدی عاشق کار خود است
منگر اندر کار خویش و بنگر اندر کار من
هوش مصنوعی: هر کسی را که افسرده و غمگین دیدی، بدان که او به کار و شغل خود علاقه‌مند است. به کار خودت نپرداز و به احوال من توجه کن.
در بهاران گشت ظاهر جمله اسرار زمین
چون بهار من بیاید بردمد اسرار من
هوش مصنوعی: در بهار، تمام رازهای زمین آشکار می‌شود. زمانی که بهار من بیاید، رازهای وجود من نیز روشن خواهد شد.
چون به گلزار زمین خار زمین پوشیده شد
خارخار من نماند چون دمد گلزار من
هوش مصنوعی: زمانی که در باغ زمین، خارها را پوشاند، دیگر از درد و رنج من نشانی نماند و بهار زندگی‌ام آغاز شد.
هر کی بیمار خزان شد شربتی خورد از بهار
چون بهار من بخندد برجهد بیمار من
هوش مصنوعی: هر کسی که در پاییز زندگی‌اش دچار مشکل و بیماری شده، با نوشیدن شربتی از بهار، حالش بهتر می‌شود. اما وقتی بهار من به او بخندد، او از بیماری‌اش خارج می‌شود و شاداب می‌گردد.
چیست این باد خزانی آن دم انکار تو
چیست آن باد بهاری آن دم اقرار من
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حالتی می‌پردازد که در آن وجود یک تغییر یا تحول محسوس است. باد خزانی نماد سردی و دوری است که به شکلی به انکار یا عدم پذیرش فردی اشاره دارد. در مقابل، باد بهاری نماد تازگی و سرزندگی است و به وضعیت پذیرش و قبول احساسات می‌پردازد. به طور کلی، این بیت نشان‌دهنده تضاد میان حالاتی است که فرد در مواجهه با عشق یا احساساتش تجربه می‌کند؛ از یک طرف تنش و انکار و از طرف دیگر تازگی و پذیرش.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۹۴۵ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1394/05/30 18:07
ali

از دید تسلیم و اقرار به جهان می نگریم و با فضای پزیرش این لحظه همراه شویم