هوش مصنوعی: بلند شو و صبح را با زیبایی تو پر نور کن ای چهره‌ات مثل آفتاب درخشان.

هوش مصنوعی: روح‌هایی که به راهی تازه وارد شده‌اند، بر سفره‌ای کهنه و قدیمی بنشینند.

هوش مصنوعی: جان‌ها شب گذشته در خواب آرامی که در دنیای نامرئی داشتند، به حالتی پریشان و آشفته درآمدند.

هوش مصنوعی: هر کسی به دلیلی و به گونه‌ای در یک منطقه و دیاری سرگردان و بی‌کسی شده است، مانند کسانی که دور از وطن و آشناهای خود زندگی می‌کنند.

هوش مصنوعی: پرندگان وحشی را بخوان و با صدای خود آن‌ها را به پرواز درآور.

هوش مصنوعی: هر چیزی که از دیگران برایت آورده‌اند را بی‌ارزش کن و همه را از خود بگير.

هوش مصنوعی: هر گلی که برگ دارد، نمی‌تواند از این گلستان جدا شود.

هوش مصنوعی: انسان باید روشن باشد و از خودخواهی و تحجر دوری کند، زیرا در غیر این صورت، به گمراهی و سرگردانی دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: جغدی که در تاریکی پرواز می‌کند و هر قدمی که برمی‌دارد، مانند ویرانی‌های بی‌پایان است.

هوش مصنوعی: ای پرنده، ای فرستاده خدا، با نغمه‌ات به درون شهر پادشاه بیا.

هوش مصنوعی: این راه را بزن، چون در این مسیر، هم سفر اشتر خوابش برده و هم شتربان مست شده است.