هوش مصنوعی: زمانی که وقت آن می‌رسد که انسان بخواهد توبه کند، به راحتی از آن می‌گذرد و از هزاران بار توبه کردن فرار می‌کند.

هوش مصنوعی: دست از دل و جان خود برداشتن و غم را پشت سر گذاشتن.

هوش مصنوعی: دیدن لب‌های سرخ و زیبايی که از عشق پر شده‌اند، روح را به شوق می‌آورد و به عشق او دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: در آبی که به زندگی می‌بخشد غسل کردن و بدن خود را در آن شستشو دادن.

هوش مصنوعی: زمانی که قیامت و روز وصال او فرامی‌رسد، باید تا کی منتظر بنشینم و امیدوار باشم؟

هوش مصنوعی: اگر آن معشوق زیبا را ببینی، متوجه خواهی شد که در هر سکوتش صد پیام نهفته است.

هوش مصنوعی: ای جان، تو از عشق شمس دین تبریزی دوری و از این در قفسی رنج می‌بری.