هوش مصنوعی: بر روی بام برو و اکنون ماه نو را تماشا کن، وارد باغ شو و حالا سیب‌ها را بچین.

هوش مصنوعی: از سیبی که بشکافند، عطر خوشش تا سرزمین‌های دور مانند روم و چین و ماچین می‌رسد.

هوش مصنوعی: برو و از باغ سیب برداشت کن، و پا از زیر سیب‌های قرمز بردار تا فرش و درختان تازه به رنگ لعل درآیند.

هوش مصنوعی: اگر بخواهم درباره‌اش بگویم، می‌توانم او را به سیب، یا شراب، یا نرگس و یا حتی باغ گل و نسرین تشبیه کنم.

هوش مصنوعی: در وجود او چیزی هست که در آن خداوند پاینده و ثابت داشته باشد، ای پروردگار، آمین.

هوش مصنوعی: حالا اگر می‌خواهی داستانی بگویی، بیا و در کنار من مثل شمع بنشین.

هوش مصنوعی: من نگرانم که تو از گوشه‌ای بلند شوی و نعلین خود را به بیرون پرتاب کنی.

هوش مصنوعی: بیار بر من نشینی و با من باشی، ناز و ظرافت‌های گذشته را کنار بگذار.

هوش مصنوعی: کمی از رحمت و لطف خود را با ما در میان بگذار تا چهره زرد تو جان تازه‌ای بگیرد و رنگین گردد.

هوش مصنوعی: اگرچه من خودم همیشه وعده‌های توخالی و ناز و ادا را نمی‌گویم، اما گفتن آنها اشکالی ندارد.

هوش مصنوعی: از این خلوص تو، اما عاشقان حرف‌ها و داستان‌های زیادی دارند که باید گفت.

هوش مصنوعی: شمس الدین تبریز دارای ویژگی‌ها و صفات شگفت‌انگیز و برجسته‌ای است که او را از دیگران متمایز می‌کند. قدرت، توانایی و ظرفیت‌های او ستایش‌برانگیز و چشمگیر است.