هوش مصنوعی: اگر از من ناراضی هستی ای زیبایی‌هایی که باعث فتنه شده‌اید، این رابطه را رها کن و با کسی دیگر مشورت کن.

هوش مصنوعی: در روزی که تو از کوچه نابینایان عبور کردی، دوان دوان با خود دو صد خارش در چشم‌های نابینا به جا گذاشتی.

هوش مصنوعی: در خواب، تو شبی قامت زیبایت را بر درخت سرو افزوده‌ای، و از تو قامت بلند و زیبا به یاد می‌آید.

هوش مصنوعی: ای آن کس که به خاطر این عشق، همواره در حیرت و شگفتی هستی، مثل کسی که تازه به جایی رسیده و هنوز درک نکرده که کجاست.

هوش مصنوعی: اگر شتر بیابانی با صدای عرابی‌اش بر زمین بکوبد، با این لحن هیچ بیگانه‌ای همزاد و همسفر نیست، ای کسی که کمتر از ستوران هستی.

هوش مصنوعی: عشق تو مانند سلیمان است، سپاه تو از ترس تو به گوشه‌ای پناه برده‌اند، مانند مورچه‌ها.

هوش مصنوعی: زمانی که شمس حق تبریز مانند خورشید طلوع می‌کند، زیرا او خود از نور خورشید است و برهنگان از او بهره‌مند می‌شوند.