هوش مصنوعی: ما می‌خواهیم که دست تو را بگیریم و از خوبی‌ها و بدی‌هایت جدا شویم.

هوش مصنوعی: هرچند که شب‌ها پر از غفلت و مستی طولانی شده، اما ما مانند صبح که به تدریج ظاهر می‌شود، در هر زمانی که بخواهیم، می‌توانیم بیدار شویم و آغاز کنیم.

هوش مصنوعی: در کنجکاوی‌های پنهانی و ناپاک، چندان فاصله‌ای تا حقیقت نمانده است که به زودی پرده‌ها کنار خواهد رفت.

هوش مصنوعی: هر میوه‌ای که در باغ دنیا وجود دارد، آماده و رسیده است. اگر تو مانند غوره‌ای هستی که مانند سنگ سخت و ناپخته است، نمی‌توانی به بلوغ و آماده شدن برسی.

هوش مصنوعی: به این روح بیچاره رحم کن که در این تله گرفتار است و تنها تو هستی که صدای تپش قلبش را می‌شنوی.

هوش مصنوعی: در دل من چشمی وجود دارد که به درد و رنج تو می‌نگرد، پس چرا غمت را جز آن چشمی که نظاره‌گر است، فراموش کرده‌ای؟

هوش مصنوعی: چشم‌هایت مانند بهشت می‌درخشد، پس به دنبال دارو و درمان بگرد تا از غم و مشکلات رهایی یابی.

هوش مصنوعی: هیچ دارویی برای دل و چشم وجود ندارد و نخواهد داشت، ای یوسف زیبایان، مگر اینکه دیدن روی تو باشد.

هوش مصنوعی: ای مخلص، این را به‌طور کامل بگو که شنیدن حرف تو و قول تو پاداشی دارد.