هوش مصنوعی: ای دل، اگر نمی‌توانی آنچه را که در دل دارم به خوبی بیان کنی و یا نتوانی احساسات مرا به زبان بیاوری، پس بدان که این کلمات در وجود من نمی‌گنجند.

هوش مصنوعی: تنم در کد و رازها پیچیده شده و زبانم در پرده‌ای نهان است، آن مطرب که ضربان قلبم را به همراه دارد، در اینجا به نوا درمی‌آید.

هوش مصنوعی: هم شراب و هم جام، از دست آن ساقی، مرا سرمست کرده‌اند و هم جانم و هم دنیا در حیرت‌اند از وجود من.

هوش مصنوعی: از ناآشکاری، جواهری در دل دنیا ظهور کرد و اکنون آن جواهر در دریای عظمت و کرامت خود، شگفت‌زده و حیرت‌زده است.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی من را پیدا کنی، باید به دقت و با حوصله جستجو کنی، زیرا مکان من در میان رشته‌های موهای او پنهان شده است.

هوش مصنوعی: عشق و علاقه من به آن دختر زیبا را با اندوه و حسرت بیان می‌کنم. دلم به خاطر این احساس درد می‌کشد و مانند تیر کمانی پر از خون، از عشق آسیب‌دیده‌ام.

هوش مصنوعی: شخصی می‌گوید: شکار من تنها شیر است و به جز آن، نشانی از من نمی‌توان یافت. همچنین، زیبایی لعل بدخشانی نیز به آسانی پیدا نمی‌شود.

هوش مصنوعی: غیر از لباس درهم و برهمی که به تن دارم، چیزی دیگری برای من باقی نمانده است. ای کسی که لباس‌هایم را می‌کشی، باقی‌مانده‌ی آن چیست؟

هوش مصنوعی: شمس الحق تبریزی، فراتر از زمان و بالاتر از هر دورانی است، و وجود او برای من از هر زمان دیگر ارزشمندتر و بیشتر است.