هوش مصنوعی: ای عزیزم، حال تو چگونه است؟ من فقط یک بوسه از تو می‌خواهم، مانند یک تنگ شکر که ریزه‌های شیرینی را در خود دارد.

هوش مصنوعی: ای عزیز خندان من، من می‌دانم که تو چه روحیه‌ای داری. تو واقعاً شیرینی مانند شکر را در وجودت داری. سوگند به خدا، بخند ای جان!

هوش مصنوعی: من مردی هستم که به خرید علاقه دارم و خواهان لذت و شیرینی زندگی هستم. ای عطار! مغازه‌ات را ببند، چون می‌خواهم دل به خرید و خواسته‌هایم بدهم.

هوش مصنوعی: به محل او رفتم و با احترام سلام کردم و او را به خاطر قامت بلند و زیبا و جان بخشش خطاب قرار دادم.

هوش مصنوعی: هرچند که فردی زرنگ و کارت و چیره دستی هستی، اما ای جان، این درد و رنج را بر من تحمیل نکن.

هوش مصنوعی: ای جان، برای دل ما برقص و با ناز، آن زلفی را که چون کمند است، اینگونه به ما نشان بده.

هوش مصنوعی: ای زیبا، ای گل خوشبوی خندان، خود را نشان بده؛ چون دلباختگان چقدر شاد می‌شوند وقتی تو لبخند می‌زنی و زیبایی‌ات را به ما می‌نمایانی.

هوش مصنوعی: من بر این فرش نشسته‌ام و در آتش می‌سوزم، اما با خوشحالی می‌رقصم، مانند آتش زیر خاکستر.