هوش مصنوعی: چهره شرمگین تو باعث شد که شرم من زیاد شود و در نهایت شور و هیجان تو باعث به وجود آمدن فتنه و آشفتگی در دلم شد.

هوش مصنوعی: ای لقب‌دار جذاب من، که ماهی به زیبایی تو را نشانده است، در حالی که به تو نزدیک هستم، می‌خواهم جلوه‌ات را برای خودم و به طور خاص برای تو به نمایش بگذارم.

هوش مصنوعی: در مسیر تو، دشمنان من از دور در کمین نشسته‌اند. ای دل، به دستتو گوش کن و داستان من را بشنو.

هوش مصنوعی: چرخ روزگار به دور می‌چرخد و من سیر می‌کنم، خالی و بی‌محتوا می‌شوم از آنجا که تو آرامش من، ای دل و جان، از جان من گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: من دور تو گشتم و به دنبالت آمدم، اما گرد تو کجاست؟ من در درون تو می‌دوم و تو تنها پناه و امان من هستی.

هوش مصنوعی: عشق، وجود من را به تو وامدار کرده است. من در اطراف تو می‌چرخم و سخنانی بی‌اساس می‌زنم، اما تو بهترین فهم و درک مرا نمایان می‌کنی.

هوش مصنوعی: گاهی همچون لعل (سنگ قیمتی) درخشان و باارزش می‌شوم و گاهی مانند نعل (سم) حیوانات، محقر و بی‌ارزش. تنها دلیل این تغییرات، این است که می‌خواهم کرامت و بزرگواری تو را به من بازگو کنی و به محیطی که در آن هستم، وارد شوی.

هوش مصنوعی: یک نفر از من پرسید که چرا اینقدر از کلمات و سخنان دوری کرده‌ام، در حالی که این سخن در حقیقت به سمت تو جاری و روان است.