مولاناغزل شمارهٔ ۱۸۲۲
ای شده از جفای تو جانب چرخ دود من
جور مکن که بشنود شاد شود حسود من
بیش مکن تو دود را شاد مکن حسود را
وه که چه شاد می شود از تلف وجود من
تلخ مکن امید من ای شکر سپید من
تا ندرم ز دست تو پیرهن کبود من
دلبر و یار من توی رونق کار من توی
باغ و بهار من توی بهر تو بود بود من
خواب شبم ربوده‌ای مونس من تو بوده‌ای
درد توام نموده‌ای غیر تو نیست سود من
جان من و جهان من زهره آسمان من
آتش تو نشان من در دل همچو عود من
جسم نبود و جان بدم با تو بر آسمان بدم
هیچ نبود در میان گفت من و شنود من
غزل شمارهٔ ۱۸۲۱: آب حیات عشق را در رگ ما روانه کنغزل شمارهٔ ۱۸۲۳: سیر نمی‌شوم ز تو نیست جز این گناه من
اطلاعات
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ای شده از جفای تو جانب چرخ دود من
جور مکن که بشنود شاد شود حسود من
هوش مصنوعی: ای چرخ زمان که به خاطر ستمگری‌های تو مضطرب و غمگینم، این کار را نکن که حسودان از خوشحالی من باخبر شوند و شاد شوند.
بیش مکن تو دود را شاد مکن حسود را
وه که چه شاد می شود از تلف وجود من
هوش مصنوعی: زیاد در مورد دود و آتش صحبت نکن و حسودها را خوشحال نکن، زیرا آنها از نابودی من بسیار خوشحال می‌شوند.
تلخ مکن امید من ای شکر سپید من
تا ندرم ز دست تو پیرهن کبود من
هوش مصنوعی: ای شکر سفید، امید من را تلخ نکن، چون اگر این کار را کنی، من از دست تو پیراهن کبود خود را از دست می‌دهم.
دلبر و یار من توی رونق کار من توی
باغ و بهار من توی بهر تو بود بود من
هوش مصنوعی: محبوب و همراه من، تو باعث شکوفایی کارهایم هستی. تو همانند باغ و بهاری برای من هستی و وجودم تنها برای توست.
خواب شبم ربوده‌ای مونس من تو بوده‌ای
درد توام نموده‌ای غیر تو نیست سود من
هوش مصنوعی: ای مونس من! خواب شبانه‌ام را از من گرفته‌ای و تو شده‌ای درد و رنج من. هیچ‌کس دیگری برای من سودی ندارد جز تو.
جان من و جهان من زهره آسمان من
آتش تو نشان من در دل همچو عود من
هوش مصنوعی: روح من و دنیای من، زهره‌ی آسمان من است. آتش تو نشانه‌ای از وجود من در دل همچون عود است.
جسم نبود و جان بدم با تو بر آسمان بدم
هیچ نبود در میان گفت من و شنود من
هوش مصنوعی: بدن وجود نداشت و روح خود را با تو به آسمان بردم. هیچ چیزی در میانه‌ی گفت‌وگو وجود نداشت، جز من و تو که صحبت می‌کردیم و می‌شنیدیم.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۸۲۲ به خوانش محسن لیله‌کوهی
غزل شمارهٔ ۱۸۲۲ به خوانش سهیل قاسمی
غزل شمارهٔ ۱۸۲۲ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1395/03/06 07:06
حمیدرضا محمدرضایی
با صدای محسن چاوشی در آلبوم جدیدش
1395/03/07 13:06
مهدی
محسن چاوشی یه ترکیبی از غزل های شماره 1822، 1817 و 1818 خونه
پیشنهاد می کنم حتماً بشنوید. در آلبوم امیر بی گزند
1395/03/13 10:06
فراز
محسن چاوشی در اهنگ دل من از البوم امیر بیگزند ترکیبی بسیار بسیار عالی از این سه غزل ساخته که پیشنهاد میکنم حتما بشنویدش
1400/05/25 04:07
رهرو دشت سکوت
نگار جانم ، خیلی فَرِه فِرَه ، با نیروانا مواظب هم باشین ☀💙
1401/10/03 13:01
سفید
بهر تو بود بودِ من...