غزلهای بلند مولانا آتش دیگه ای داره

مصراع اول بیت چهارم :
پرده ست بر احوال من این گفتن و این قال من
منبع : دیوان شمس

آقای محمد
غزلهای بلند مولانا آتش اش از جنس همان آتش غزلهای کوتاهش است ، منتها فرقش در این است که وقتی یک غزلی مثلا شش بیت است ، آدم به اندازهء شش بیت در تنور می ماند ، بنابراین زیاد نمی سوزد . ولی وقتی یک غزلی مثل همین غزل ، چهل و سه بیت داشته باشد ، یا خدا ! آدم به اندازهء چهل و سه بیت در تنور می ماند و حسابی جزغاله می شود ! من الان که خودم را در آینه می بینم ، درست شبیه حاجی فیروز شده ام از بس که غزلش طولانی بود !

جلال دین یک شب خود را برای ما بازگو می‌‌کند شبی را که تا دیر هنگام بیدار است و حال خوبی‌ دارد و از ما می‌‌خواهد که کنار او بسر بریم و با او ساز بنوازیم و طرب کنیم زیرا آن شب حس می‌‌کند که انگار یار او در جایی‌ به یاد او می‌‌نوشد و به فکر او است و مثل گذشته به او چیز‌های نو و سخن‌های تازه ارمغان می‌‌دهد
هر چند که عشق این چنین همیشه با آدم همراه است ولی بعضی‌ شب‌ها خیلی‌ بارانی تر و گدازان تر می‌‌گردد و انسان به خوبی‌‌های یار خود می‌‌اندیشد و می‌‌خواهد آن‌ها را بیان کند همراه حس عجیب و شگفت آور خود و زبانی طلب می‌‌کند که این توانائی را داشته باشد، او از زبان خود پس از سخن‌های زیاد در وصف شمس نا امید میگردد و شمس را پیروزی بزرگ انسان می‌‌داند و خود را دل سوخته او

با سلام

بیت 14 :

یا رب به غیر این زبان جان را زبانی ده روان

در قطع و وصل وحدتت تا بسکلد زنار من

بسکلد همان شکل قدیمی بگسلد می باشد که در زمان های قدیم به صورت بسکلد از ریشه سکلیدن رواج داشته است که به مرور زمان جای حرف "س" و "ک" با هم عوض شده است و در تغییری دیگر، به خاطر تکامل زبانی و دشواری تلفظ کاف وسین با هم به صورت بگسلد در آمده است.لازم به ذکر است کلمه بسکلد در آثار منظوم و منثور حضرت مولانا به دفعات به کار رفته است و در سایت وزین گنجور قابل مشاهده است.

 درود 

 بامدرار به چه معنی است ؟  همچنین معنی کاسکست در بیت 32 چیست ؟

سلام

مدرار یعنی " بسیار بارنده" و کاشکست یعنی " که شکست"