گنجور

غزل شمارهٔ ۱۷۸۱

قد رجعنا قد رجعنا جائیا من طورکم
انظرونا انظرونا نقتبس من نورکم
کل من یرجو وجودا یغتنم من جودکم
کل من ارداه عسر نال من میسورکم
لیس یشقی بالرزایا من یکن محفوظکم
لا یبالی بالبرایا خاضعی منصورکم
حارت ابصار البرایا فی بدیهیاتکم
من یلاقی من یسوق الخیل فی مستورکم
لیس یهدی قلبنا الا نسیم منکم
لیس یجلی طرفنا الا بقربی دورکم

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

قد رجعنا قد رجعنا جائیا من طورکم
انظرونا انظرونا نقتبس من نورکم
هوش مصنوعی: ما بازگشته‌ایم، ما بازگشته‌ایم! از کوه شما می‌آییم. ما را بنگرید، ما را بنگرید! تا از نور شما بهره‌مند شویم.
کل من یرجو وجودا یغتنم من جودکم
کل من ارداه عسر نال من میسورکم
هوش مصنوعی: هر کسی که به خوبی و نعمت شما امیدوار باشد، از بخشش شما بهره‌مند خواهد شد و هر کسی که بخواهد در سختی بماند، از آسانی و راحتی شما محروم خواهد ماند.
لیس یشقی بالرزایا من یکن محفوظکم
لا یبالی بالبرایا خاضعی منصورکم
هوش مصنوعی: کسی که در برابر مشکلات و سختی‌ها ایستادگی می‌کند و از حمایت‌های الهی بهره‌مند است، به هیچ چیز دیگر اهمیت نمی‌دهد و در برابر ناملایمات تسلیم نمی‌شود.
حارت ابصار البرایا فی بدیهیاتکم
من یلاقی من یسوق الخیل فی مستورکم
هوش مصنوعی: نگاه‌های مردم در برخورد با حقایق ساده شما حیرت‌انگیز است، کسی که در دنیای شما با اسب‌ها سر و کار دارد، چه افرادی را ملاقات می‌کند؟
لیس یهدی قلبنا الا نسیم منکم
لیس یجلی طرفنا الا بقربی دورکم
هوش مصنوعی: تنها نسیم محبت شماست که دل‌های ما را راهنمایی می‌کند و هیچ چیزی جز نزدیکی شما نمی‌تواند چشمان ما را روشنی بخشد.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۷۸۱ به خوانش عندلیب