گنجور

غزل شمارهٔ ۱۷۷۹

اتیناکم اتیناکم فحیونا نحییکم
و لو لاکم و لقیاکم لما کنا بودایکم
دخلنا دارکم سکری فشکرا ربنا شکرا
ذکرتم عهدنا ذکرا و نادانا منادیکم
خرجنا من قری الوادی دخلنا القصر یا حادی
توافیتم بمیعادی و باح الراح ساقیکم
فاخف القصر لا تبدی و من یسئلک لا تهدی
فانت الغوث و المجدی اذا ناجی مناجیکم
و تسقینا و تشفینا و مثل السر تخفینا
و هذا کله فضل فانا لا نکافیکم

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

اتیناکم اتیناکم فحیونا نحییکم
و لو لاکم و لقیاکم لما کنا بودایکم
هوش مصنوعی: شما را از یاد می‌برم و به زندگی‌ام ادامه می‌دهم، اما اگر شما نبودید و به ملاقات شما نمی‌رفتم، هرگز به این همانند شما نمی‌شدیم.
دخلنا دارکم سکری فشکرا ربنا شکرا
ذکرتم عهدنا ذکرا و نادانا منادیکم
هوش مصنوعی: ما وارد خانه شما شدیم و شکرگذار خدایتان هستیم. شما عهد و پیمان ما را به یاد آوردید و ما را با خوبی صدا زدید.
خرجنا من قری الوادی دخلنا القصر یا حادی
توافیتم بمیعادی و باح الراح ساقیکم
هوش مصنوعی: ما از دهکده‌ای بیرون آمدیم و به قصر رسیدیم، ای راهنما، شما به وعده‌تان وفا کردید و شراب‌فروش، شراب شما را به ما داد.
فاخف القصر لا تبدی و من یسئلک لا تهدی
فانت الغوث و المجدی اذا ناجی مناجیکم
هوش مصنوعی: خود را پنهان نگه‌دار و رازهایت را افشا نکن، کسی که از تو می‌پرسد جوابی به او نده. تو تنها پشتیبان و بزرگ‌منش هستی زمانی که کسی در دلش با تو راز و نیاز می‌کند.
و تسقینا و تشفینا و مثل السر تخفینا
و هذا کله فضل فانا لا نکافیکم
هوش مصنوعی: به ما نوشیدنی می‌دهید، ما را شفا می‌بخشید و همچون رازها، پنهانی‌ها را از ما مخفی می‌کنید و تمام اینها نعمت‌هایی است که ما نمی‌توانیم در برابر شما جبران کنیم.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۷۷۹ به خوانش عندلیب