هوش مصنوعی: ما که از دست یارمان شراب می‌نوشیم، دیگر چطور می‌توانیم مانند شتری، علف و خار بخوریم؟

هوش مصنوعی: ما از بی‌خوابی مرگ در امان هستیم، پس بی‌نگرانی به زندگی ادامه می‌دهیم و از خوشی‌های آن لذت می‌بردیم.

هوش مصنوعی: یک جام بیاورید تا امروز بی‌هیچ ترسی و به روشی شجاعانه بنوشیم.

هوش مصنوعی: در زمانی که به شمارش نیاییم و از نعمت‌ها بهره‌مند شویم، به زندگی ادامه خواهیم داد.

هوش مصنوعی: ای ساقی، تا وقتی که می در کاسه‌ات وجود دارد، به ما بنوشان تا از این نوشیدنی همیشه فراوان بهره‌مند شویم.

هوش مصنوعی: من در پی این شیر سرمست می‌روم تا از دل شکار کباب بخورم.

هوش مصنوعی: ما از سرزمینی هستیم که از آلودگی‌ها پاک است و روزی پاک و خالص از آنجا می‌خوریم.

هوش مصنوعی: ما نه مانند کرکس‌هایی هستیم که اسیر مرده‌ها شده‌اند و نه مانند لک‌لک‌هایی که به خاطر حرص، مار می‌خورند.