هوش مصنوعی: من در دل خود آتشی از محبت و احساس به تو دارم، اما به خاطر برخی دلایل، نمی‌توانم آن را بر زبان بیاورم و سکوت اختیار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من دو جهان را به یک لقمه تبدیل می‌کنم، چون شعله‌هایی که در دل دارم نهفته‌اند.

هوش مصنوعی: اگر تمام جهان نابود شود، من همچنان به ملک و سلطنتی نامحدود و بی‌پایان دست می‌یابم.

هوش مصنوعی: کاروان‌هایی که بارشان شکر است، من از سرزمین عدم به راه افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: من در حالتی هستم که خیلی از عشق غرق در مستی‌ام و هیچ اطلاعی از اثرات خوب یا بد آن ندارم.

هوش مصنوعی: چشمم مانند درفش از عشق می‌درخشد و تا به حال جانم نیز مانند درفش درخشان است.

هوش مصنوعی: من نیمه‌ای از خانه را دارم که مثل عیسی، به آسمان می‌خرامد.

هوش مصنوعی: از اینکه زندگی و وجودم را مدیون کسی هستم که جانش را برای من فدا می‌کند، قدردانی می‌کنم. حتی اگر جان او از بین برود، عشق و امید من به او و به حیات ادامه دارد.

هوش مصنوعی: شمس تبریزی آنچه را که به من داده، همان چیزی است که من از قبل داشتم.