هوش مصنوعی: او از ما دور می‌شود اما ما همچنان به او وابسته‌ایم. ما زنان او را به زور به سمتش می‌بریم.

هوش مصنوعی: دختر زیبایی بر روی گل‌ها و سوسن‌ها می‌دود و می‌گوید: بیایید ما را ببینید؛ ما از دل این باغ گل و سرسبزی هستیم.

هوش مصنوعی: او با دلجویی می‌کند و همه ما را در ناز و کرشمه خود اسیر کرده است؛ حق این مو و زیبایی اوست که ما همه در جستجوی او هستیم.

هوش مصنوعی: دل خود را باز کنیم و از آن معشوق بوسه‌ای به دست آوریم تا او تصور نکند که ما از عشق و احساسات بی‌بهره‌ایم.

هوش مصنوعی: ذکاوت و هوش ما مانند ستاره‌ای در کنار یار ما همچون خورشید است، به همین دلیل هر صبح گویی که ما به خاطر این یار به کشتن می‌رسیم.

هوش مصنوعی: اگر فردا درباره‌ی افتخار و آرزوها صحبت کند، نباید به هیچ قیمتی از این افکار دست بکشیم.

هوش مصنوعی: خلیج او پر از مرجان است و نیازمندان از آن بهره‌مند می‌شوند. تا زمانی که جان ما در این بدن است، به این موضوع اعتراف داریم.

هوش مصنوعی: هر چه تو بگویی، ما با جان و دل پذیرای آن هستیم. بنابراین، بفرما که ما همواره در خدمت تو آماده‌ایم.

هوش مصنوعی: لب های تو مانند شکر و موهایت همانند عنبر است و حتی اینها شیرین‌تر از آن چیزی است که ما فکر می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ای راهوار، با نرمی و مهربانی با هر کس که دلتنگ و خسته است رفتار کن، زیرا ما نیز در این سفر همگی در کنار هم هستیم.

هوش مصنوعی: در این جنگل، بر دیوانگان رحم کن؛ زیرا اگر ما مانند شیر قوی نیستیم، به مانند کفتار نیز ضعیف نیستیم.

هوش مصنوعی: ای دوست، به یاد داشته باش که تو رازهای پنهان را می‌شناسی، بنابراین باید احتیاط کنی و حجاب خود را بپوشانی. زیبایی و ظرافت جزئیاتی است که نمی‌توان آن را به سادگی نشان داد.

هوش مصنوعی: ما هنوز در درک و فهم خود از خالق و آفریدگار، دچار ناپختگی و دشواری هستیم.