هوش مصنوعی: یک نفر با خوشحالی به سوی ما می‌آید و می‌گوید که ما نیز خوشحال هستیم، درست مانند آب حیات که گرچه به شکل آتش درآمده، اما هنوز همان زندگی‌بخش است.

هوش مصنوعی: تو مانند جوجه‌کبوتری هستی که در این لانه بزرگ شده‌ای. اگر تو به اینجا نیایی، ما بدون تو در این سو دچار حیرتی عمیق خواهیم شد.

هوش مصنوعی: بیامو همچون خود را در کنار ما داشته باش، زیرا ما در کنار تو و در زیر چشم تو به نوشیدن شراب مشغول هستیم و از طعمی که تو به ما می‌دهی لذت می‌بریم.

هوش مصنوعی: مانند جریانی تند و سریع هستیم، اگرچه در ظاهر آرام به نظر می‌رسیم، و صدای ما مانند رعد و برق بلند است، حتی اگر در واقع ساکت به نظر بیاییم.

هوش مصنوعی: اگر روح تو همچون دریایی است، آن را در دستان خود قرار بده و نازکش نکن. هرچند ما مانند چرخ‌ها بی‌گناهی را تحمل می‌کنیم.

هوش مصنوعی: از آنجا که ما از پنج حس خود بهره‌مند هستیم، باید به سمت پنج جنبه دیگر زندگی پیش برویم، زیرا در سوی دیگر، در این شش جهت، وجود پادشاهی است که ما همه از او هستیم.

هوش مصنوعی: من به دنبال صدای دلنواز عشق هستم و چون چنگی که برای تو ناله می‌زند، از عمق وجودم به شوق تو می‌خوانم.

هوش مصنوعی: به حقانیت عشق اعتراض نکن و برای خودت تکیه‌گاه و آسایشی نطلب. ما مانند عاشقان رنجور، همان آرامش و راحتی را داریم.

هوش مصنوعی: نور آسمانی که از چهره‌ی شمس دین، مفخر تبریز ما می‌تابد، مانند نوری است که از خورشید به درون ماه می‌تابد.