هوش مصنوعی: هر کسی که بمیرد، دشمن او به دوست تبدیل می‌شود. اگر دشمن من از مرگ من خوشحال شود، پس اینجا کلام من تمام است.

هوش مصنوعی: شیرینی و لذت‌های زندگی، مرا به سوی خود می‌کشد. ای کسی که این‌قدر برای من جذاب و دل‌فریب هستی، من جان و دل‌ام را فدای تو می‌کنم.

هوش مصنوعی: زندگی انسان‌ها را با نام و نشانی که دارند، به طرز عجیبی به اشتباه انداخته‌اند، و مرگ بر عمر شیرین او سایه افکنده است.

هوش مصنوعی: این شاعر می‌گوید که فقر چیزی ارزشمند و باارزش است و ممکن است مردم آن را نادرست بفهمند و به اشتباه درباره‌اش قضاوت کنند. در واقع، فقر می‌تواند به نوعی گنج پنهان باشد که در نگاه عمیق‌تر، ممکن است چیزهای ارزشمندی را به همراه داشته باشد که دیگران از آن غافل‌اند.

هوش مصنوعی: ایشان دارای الهام و دانش درونی بودند، اما این علوم و دانسته‌ها به حالتی بی‌استفاده و در ویرانی به سر می‌برد. تا زمانی که هیچ‌کس نمی‌تواند زر خام را به شکل پخته و باارزش تبدیل کند.

هوش مصنوعی: گفتم ای جان، ببین چقدر دل من در تنگی و سستی است. او پاسخ داد که از این به بعد، از نادانی خودت دوری کن و کنترل خود را در دست بگیر.

هوش مصنوعی: سرانجامی که مورد نظر توست، به دست خواهد آمد و در این مسیر، زندگی و سرنوشت مانند یک اسب آرام و آرامش یافته به زیر پای تو خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر بدانی که مرگ، زیبایی و شگفتی‌های زیادی دارد و زندگی ابدی را باید از جان و روح خود همیشه بخواهی.

هوش مصنوعی: سکوت کن و دهانت را ببند، زیرا عدم گفتن بهتر از شیرینی کلام است. از خودت فاصله بگیر تا بتوانی به کمال برسی.