مولاناغزل شمارهٔ ۱۷۰۱
آوازه جمالت از جان خود شنیدیم
چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیم
اندر جمال یوسف گر دست‌ها بریدند
دستی به جان ما بر بنگر چه‌ها بریدیم
رندان و مفلسان را پیداست تا چه باشد
این دلق پاره پاره در پای تو کشیدیم
در عشق جان سپاران مانند ما هزاران
هستند لیک چون تو در خواب هم ندیدیم
ماننده ستوران در آب وقت خوردن
چون عکس خویش دیدیم از خویش می رمیدیم
اطلاعات
وزن: مفعول فاعلاتن مفعول فاعلاتن (مضارع مثمن اخرب)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آوازه جمالت از جان خود شنیدیم
چون باد و آب و آتش در عشق تو دویدیم
هوش مصنوعی: ما صدای زیبایی تو را از عمق وجود خود شنیدیم و در عشق تو چنان به شتاب افتادیم که مانند باد، آب و آتش در حرکت هستیم.
اندر جمال یوسف گر دست‌ها بریدند
دستی به جان ما بر بنگر چه‌ها بریدیم
هوش مصنوعی: در زیبایی یوسف اگر دست‌ها را بریدند، به جان ما بنگر که چه کارهایی را انجام دادیم و چه sacrifices (فداکاری‌ها) برای او کردیم.
رندان و مفلسان را پیداست تا چه باشد
این دلق پاره پاره در پای تو کشیدیم
هوش مصنوعی: آنهایی که بی‌چیز و دردمند هستند، به خوبی می‌دانند که این لباس پاره‌ای که به پای تو افتاده، چه معنایی دارد و چه حسی را منتقل می‌کند.
در عشق جان سپاران مانند ما هزاران
هستند لیک چون تو در خواب هم ندیدیم
هوش مصنوعی: در عشق افرادی مانند ما که جان خود را فدای معشوق کرده‌اند، بسیارند، اما هیچ‌کس را مانند تو نمی‌توان پیدا کرد، حتی در رویاها نیز نداشتیم.
ماننده ستوران در آب وقت خوردن
چون عکس خویش دیدیم از خویش می رمیدیم
هوش مصنوعی: در زمان خوردن، مانند حیوانات آبی که وقتی تصویر خود را در آب می‌بینند از خود فرار می‌کنند.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۷۰۱ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1395/10/23 21:12
شیما
بیت آخر باید در وقت آب خوردن باشد
1397/03/25 00:05
محسن
همان در آب، وقت خوردن ... صحیح است. چون آب، به مصرع دوم بر میگردد.در آب عکس خویش دیدیم...
1400/10/14 15:01
saar
دستی به جان ما بر، بنگر چه ها بریدیم...(: چقدر زیباست