هوش مصنوعی: بله، او در تلاش است که با من درگیر شود، اما من نمی‌توانم به زبان‌های مختلف با او گفتگو کنم، چرا که نمی‌خواهم از درگیری‌اش فرار کنم.

هوش مصنوعی: از تزویر خواب دور شده‌ای و به هر طرف می‌افتایی. به خدا قسم، اگر در خواب بروی، این شراب را بر تو می‌ریزم.

هوش مصنوعی: ای شحنه‌ی خوشبختی، زود برای من جام شراب بیاور، چون من در حرکت به سوی تو بسیار دیر می‌رسم.

هوش مصنوعی: این بیت به احساس عشق و وابستگی عمیق اشاره دارد. در آن، کسی در هر لحظه احساس می‌کند که مانند شمعی در تاریکی می‌درخشد و وجودش بر دیگری اثر می‌گذارد. همچنین، این شخص به طور مداوم یادآور می‌شود که زندگی‌اش به مانند عطر مشک است که در فضا پخش می‌شود و به او جلوه‌ای خاص می‌بخشد. این احساسات نشان‌دهنده‌ی شور و شوق عمیق به معشوق و تعلق خاطر به اوست.

هوش مصنوعی: ای سمن، کمتر از هجده جام را نمی‌پذیرم! نرم و ملایم باش و آروم، من تند و پرجنب و جوش هستم.

هوش مصنوعی: ای مهربانی بی‌پایان، با من باش و کنارم بمان، زیرا هنگامی که در کنار تو هستم، حال و هوای زیبایی دارم و جانم در حال زنده شدن است.

هوش مصنوعی: بیا لیوان را پر کن و این غم و اندوه را کنار بگذار. من در حال نوشیدن هستم و در دنیای خوشی و شادابی خود غرق شده‌ام، نیازی به نگرانی درباره جهیزیه‌ام ندارم.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم شراب خوش‌بو و دلپذیر تو را بیاوری، اما نمی‌دانم که چگونه باید در این دیگ آشپزی کنم. بالاخره من هم نمی‌خواهم فقط در حاشیه بمانم.

هوش مصنوعی: این بیت به بیان حالتی از انسان می‌پردازد که در جستجوی وصال و عشق است و به نوعی از روحانیت و زیبایی‌ها اشاره می‌کند. شاعر خود را از دیگران جدا می‌داند و به نوعی از حالت بی‌تابی و اشتیاقش به عشق صحبت می‌کند. او به نوعی نسبت به دنیا و مادیات بی‌اعتناست و تمایل دارد به مفاهیم عمیق‌تری از عشق و زیبایی دست یابد.

هوش مصنوعی: اگر خاموشی و عشق را بشنوی، می‌گوید که اگر تو موجودی هستی، من هم یار و رفیق رستگار تو هستم، نه یار مردی که در آتش زندگی می‌کند.