هوش مصنوعی: ای گردونهٔ سرنوشت، ای سقف ثمرات من، تا کی باید از ترفندهای تو فرار کنم؟

هوش مصنوعی: ای چرخ، تو که همچون زنگی خونِ مردم را می‌خوری، چرا باید ابر من که مانند خونم است بر تو بریزد؟

هوش مصنوعی: ای دل، بسوز و از این دو آتش دور نشو، چرا که این وضعیت بر تو واجب است. من به آتش تند درخواهم آورد.

هوش مصنوعی: هدف از پیدایش نور، وارد شدن به جهانی است که مانند تنوری داغ و زنده می‌باشد. عشق نیز مانند آتش است و انسان‌ها همچون هیزم که در آن آتش قرار دارند.

هوش مصنوعی: مانند حضرت ابراهیم، که با عشق و شجاعت در آتش نشست، من نیز با خوشحالی در آتش عشق نشسته‌ام تا روز قیامت برنخیزم.