هوش مصنوعی: خدایا، من چه یاری دارم که مانند یک نعمت ارزشمند است و در دل من به اندازه یک نی، صدها گلزار وجود دارد.

هوش مصنوعی: پیام‌آور در حالی که ناراحت است به من می‌گوید: وقتی به سوی من می‌روی، کجا می‌خواهی بروی؟ من با تو کار دارم و نمی‌توانی فرار کنی.

هوش مصنوعی: من دیشب از ماه نو پرسیدم که چرا دنبال ماه خود هستی، او گفت: "من در پی او هستم و پایم در غبار است."

هوش مصنوعی: وقتی خورشید طلوع کرد، به آن گفتم که چقدر رنگش زرد است. خورشید پاسخ داد که به خاطر شرم، رنگی شبیه گل نضار (گل زیبای قرمز) دارم.

هوش مصنوعی: ای آب، در حالی که برای تو به سجده افتاده‌ام و سرم را به زمین آورده‌ام، می‌گویم که تحت تاثیر جادو و فریبش رفتارم شبیه مار شده است.

هوش مصنوعی: ای میرداد، چرا همچون آتش می‌چرخانی؟ جوابش این است که از درخشش چهره‌اش دل من آرام و قرار ندارد.

هوش مصنوعی: ای باد، تو پیام‌آور جهانی؛ چرا قلب سبک‌دل من را آزرده‌ای؟ گفتی: اگر اختیار داشتم، این دل را می‌سوزاندم.

هوش مصنوعی: ای خاک، در چه حالی هستی؟ آرام و ساکت نشسته‌ای، بگو که من در دل باغ و بهار، چه شور و شوقی دارم.

هوش مصنوعی: از این دنیای مادی بگذر، زیرا خداوند یاری‌دهنده ماست. من در حالی که سرم در مستی است، در دستم مشروب دارم.

هوش مصنوعی: اگر چشم‌های تو بر خواب باشد، دوباره راه مستی را می‌بندد؛ اما می‌دانم که چون دو دستیار دارم، می‌توانم می را بنوشم.

هوش مصنوعی: سکوت کن تا دل بدون استفاده از زبان صحبت کند. وقتی دل صحبت کرد، من از شنیدن آن شرمنده می‌شوم.