هوش مصنوعی: من از این مکان خارج نمی‌شوم و از این شهر هم حرکت نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من تنها هستم و این محبوب من، و باقی عمرم را از او به جای دیگری نخواهم رفت.

هوش مصنوعی: به خدا قسم، من هیچ‌جا جز آنجا که شیرینی و لذت دارد نمی‌روم، حتی اگر مانند طوطی زندانی باشم.

هوش مصنوعی: وقتی که کسی از من دور شود، جز این نیست که جز دردی عمیق و سوزناک در دل احساس نکنم.

هوش مصنوعی: اگر جهان مانند دریا شود و امواجی به وجود آورد، من فقط به سمت گوهر و ارزش‌های واقعی می‌روم و به هیچ چیز دیگر توجه نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: من مانند بلبل شوق‌زده‌ای هستم که در باغ شادی تنها به سوی گل‌های تازه می‌روم و به چیز دیگری توجه نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: در ذهنم بوی شراب گشته است، تا زمانی که به مستی نرسم، هیچ چیز دیگری به سرم نمی‌زنه.

هوش مصنوعی: این باغ با این درختان سرو و چمن زیبا، جایی است که باید باشد، اگرچه من اینجا نمی‌آیم.