هوش مصنوعی: امروز روز بارانی است و ما به خاطر امید داشتن به وصال، دست به کار می‌شویم و تلاش می‌کنیم.

هوش مصنوعی: ابرها به دلیل ناپاکی و غنای عشق ما پربار شده‌اند. ما نیز از عشق بی‌پایان خود مملو از احساسات و نتایج این عشق هستیم.

هوش مصنوعی: نگو که من هنرمند نیستم، فقط یک آهنگ بزن و بیا، ما خودمان تو را به هنرمندی می‌رسانیم.

هوش مصنوعی: این جمله به وضوح نشان می‌دهد که خانه‌ای که در آن زندگی می‌کنیم، دارای نور و روشنی خاصی است و به نوعی به ما احساس تعلق و هویت می‌دهد. به همین دلیل، ما همواره به خانه‌های روشن و زیبا ارادت داریم و خود را جزئی از این فضا می‌دانیم.

هوش مصنوعی: ما خود مانع دسترسی به سرچشمهٔ حیاتیم، و مانند روغن بر روی آب، بر روی آن زندگی قرار داریم.