هوش مصنوعی: بوی خوشی که از دیاری به نام ختن می‌آید، مرا به یاد یار زیبایم می‌اندازد.

هوش مصنوعی: در گوشم صدای بلبلان به گوش می‌رسد و عطر باغ و گل‌های یاسمن به مشامم می‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که درد به من دست می‌دهد، مانند مادری که باردار است، در انتظار به دنیا آمدن فرزندش هستم و به یاد چمنزار می‌افتم.

هوش مصنوعی: عطر موی مشکین با روح مقدس مانند جان در بدن در وجودم حس می‌شود.

هوش مصنوعی: من مانند یوسف، به خاطر جدایی از معشوقم در چاه افتاده‌ام و فقط طناب امید به من می‌رسد.

هوش مصنوعی: من برای عشق خود جانم را فدای آن کرده‌ام و با لباس خونین، بهای عشق‌ام را به دوش می‌کشم.

هوش مصنوعی: بر روی سرم آن کلاهی نیست که خاص پادشاهان باشد، زیرا من از آن چنان شیرینی در این چهره‌ام پیدا می‌کنم.

هوش مصنوعی: من خود را مانند شمع درون ظرفی قرار دادم و بر سر آن نگاه کردم که چگونه نور و روشنایی‌ام در این ظرف می‌تابد.

هوش مصنوعی: روح‌ها بر بالای تن مانند صفی منظم ایستاده‌اند، زیرا قباد، که صف شکن است، در حال آمدن است.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ساز شادی و لذت را پیدا کرده‌ام، چرا که صدای خوش آن به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که ساقی (کسی که شراب می‌ریزد) با دقت و مهارت خاصی کار می‌کند، تا جایی که من هم به خاطر این مهارت به شدت از شراب لذت می‌برم و آن را در دهنم حس می‌کنم.

هوش مصنوعی: بوی خوش رحمت الهی از سرزمین یمن به مشام می‌رسد که نشانه‌ای از نور و زیبایی پیامبر احمد است.

هوش مصنوعی: من به خاطر عشق و محبت شمس تبریزی به شدت تحت تأثیر قرار گرفته‌ام و ناله‌ها و فریادهایم از روی بی‌خود بودن و از دست دادن خویشتن است.