هوش مصنوعی: روز خوشی خواهد بود که من در پیش تو، ای پادشاه، به سوی تو بروم و از شیرینی تو بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: هزاران گل زیبا از خاک من می‌روید چون در سایه آن درخت سرو، بهشت گل‌ها را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که به دنبال زندگی و لذت‌های آن هستند، ممکن است در این راه دچار آسیب و دردسر شوند. اما من، با عشق و احترام به تو، بی‌وقفه به تو خدمت می‌کنم و به پای تو فداکاری می‌کنم.

هوش مصنوعی: اگر شربت مرگ را در جام من بریزی، من با حالتی سرمست و آرام بر آن جام بوسه می‌زنم و به راه خود ادامه می‌دهم.

هوش مصنوعی: زمانی که به عطر دل‌انگیز یک سیب نزدیک شوم، مانند موسی که جان داد، با شگفتی به این نتیجه می‌رسم که از آسیب تو نیز چون جان می‌میرم.

هوش مصنوعی: وقتی که خزان به خبر مرگ نزدیک می‌شود و من رنگ پریده می‌شوم، مثل بهار که با لبخند تو شاداب می‌شوم.

هوش مصنوعی: من بارها به خاطر تو جان تازه‌ای گرفته‌ام و اگر از تو دور شوم، گویی بارها می‌میرم.

هوش مصنوعی: در گذشته از هم پاشیده و دور بودم، اما اکنون در کنار تو گرد آمده‌ام. شایسته نیست که دوباره به حالت بی نظمی و پراکندگی برگردم.

هوش مصنوعی: مانند کودکی که در آغوش مادر می‌میرد، در آغوش رحمت و بخشش خداوند می‌میرم.

هوش مصنوعی: عاشق هرگز نمی‌میرد، این یک امر غیرممکن است که او از زندگی بگریزد، حتی اگر در چشمه حیات هم باشد.

هوش مصنوعی: من کسانی را که به تو زندگانی نمی‌بخشند، به حال خود رها می‌کنم و از طرف آنها به سوی تو می‌آیم تا زنده‌ام کنی.