گنجور

غزل شمارهٔ ۱۶۳۱

در فروبند که ما عاشق این میکده‌ایم
درده آن باده جان را که سبک دل شده‌ایم
برجه ای ساقی چالاک میان را بربند
به خدا کز سفر دور و دراز آمده‌ایم
برگشا مشک طرب را که ز رشک کف تو
از کف زهره به صد لابه قدح نستده‌ایم
در فروبند و ز رحمت در پنهان بگشا
چاره رطل گران کن که همه می زده‌ایم
زان سبو غسل قیامت بده از وسوسه‌ام
به حق آنک ز آغاز حریفان بده‌ایم
ما همه خفته تو بر ما لگدی چند زدی
برجهیدیم خمارانه در این عربده‌ایم
گر علی الریق تو را باده دهی قاعده نیست
هین بده ما ملک الموت چنین قاعده‌ایم
فلسفی زین بخورد فلسفه‌اش غرق شود
که گمان داشت که ما زان علل فاسده‌ایم
آن نهنگیم که دریا بر ما یک قدح است
ما نه مردان ثرید و عدس و مایده‌ایم
هله خاموش کن و فایده و فضل بهل
که ز فضله‌ی قدحت فایدهٔ فایده‌ایم

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۶۳۱ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1392/02/26 00:04
امین کیخا

علی الریق یعنی ناشتا مثلا برای هیپوگلیسمی صبحگاهی یعنی کاهش قند اول صبح در بیمار دیابتی میگویند نقص السکر علی الریق و چون ریق یا إسهال فارسی است باید ریغ نوشته شود

1392/02/26 00:04
امین کیخا

البته این دو ریق ربطی به هم ندارند

1392/02/26 00:04
امین کیخا

عدس از جمله خوراک هایی ست که بر پیروان موسی در بیابان فرو فرستاده شد و از این بنشن (حبه وحبوبات) در قران نیک امده است چه جالب که در أوستا نیز از جوردا یا بنشن نیک گفته شده است امروزه میدانیم که بنشن ها یا جوردایان(حبوبات)خوراک اصلی بشر هستند و ما گوشت خوار نیستیم و از زبان بافرین پیامبر امده است که شکمتان را أنبار حیوانات نکنید و چه نیکو سخنی ، بود که به پیر وی از بزرگان گوشت خواری کنار گذاشته شود

1393/03/13 14:06
حسین سلمانی

بیت آخر اصلاح شود لطفا:
که ز فضله ی قدحت فایده ی فایده ایم

1396/01/13 13:04

البته در اینجا با تمسخد از خوراک و غذا یار شده و اشاره به این نکته داره که عارفان حقیقی بر خلاف مریدان عدس و ... عشق حق براشون کفایت میکنه ...

1397/07/21 09:10
فرزاد شهزاد

که ز فضل قدحت فایده‌ی فایده ایم