هوش مصنوعی: آن پرده را کنار بزن، چرا که امروز من خاموش و ساکتم. از شدت عشق تو، دلم به شدت می‌سوزد و من در دل سوز خود سکوت کرده‌ام.

هوش مصنوعی: من آن پرنده‌ای هستم که از نوشیدن شیدایی‌ام مست شده‌ام. سرم را بالا می‌آورم و از نشانه داشتن عقل و هوش فاصله گرفته‌ام. به خاطر این حال و احوال، در سکوت به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: از دختر زیبا پنهان شده‌ام، مانند آتش نهانی. وقتی دل من به خاطر زیبایی‌اش مشتعل شد، دیگر سکوت کردم و خاموش ماندم.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که دهانم به رازهای پنهانی اشاره می‌کند، چه بگویم که از اسرار ساکت هستم و هیچ حرفی نمی‌توانم بزنم.

هوش مصنوعی: در مسیر عشق، او همچون قومی زنده به یاد من آمد، اما به خاطر آن قوم، من در سکوت دلم باقی ماندم و فقط به یاد او سکوت می‌کنم.

هوش مصنوعی: به خاطر غم، دلم خیلی آتشین شده و این درد باعث شده که نکاتی از غم را بیاموزم. اگر از دل درد نامی برآورم، به خاطر غم و اندوهی است که در سینه‌ام نهفته است، در غیر این صورت، سکوت می‌کنم و خاموش می‌مانم.