هوش مصنوعی: اگر تو به من بد کنی، من که آدم خوبی هستم، بدی تو را بر خودم می‌پذیرم. عاشقی را به اندازه‌ای تجربه کرده‌ام که این خجالت را به دوش خودم بگذارم.

هوش مصنوعی: عاشق به خاطر عشقش، از تمام افتخارات دنیا شرمنده است و من به خاطر آن لذت بی‌نهایت، این شرم را بر سر خود می‌گذارم.

هوش مصنوعی: علم مانند چادری گسترده می‌شود و با لطف خود، کلمات علم را بر گردن حروف نهمین الفبا قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی که معشوقه‌ام تاج زرین عشقش را بر سر من بگذارد، من هم تخت خود را بر سر فرقد می‌گذارم.

هوش مصنوعی: زمانی که چهره‌ام در آب زندگی ناپدید شود، چهره‌ام را در پیش چهره احمد، نهمین، به نمایش می‌گذارم.

هوش مصنوعی: وقتی نام شمس‌الدین تبریزی را می‌نویسم، گویی که شکر دلخواهم را در اشک‌هایم قرار می‌دهم.