هوش مصنوعی: ای روح نازک و ای دنیای من، از خواب سنگین بر خیز و به جهانم بنگر.

هوش مصنوعی: بی‌شرم و حیا شده‌ام و می‌خواهم از تو درخواست کنم، آیا می‌دانی که من چقدر در این احساسات غرق شده‌ام؟

هوش مصنوعی: اگر بر دل تو غباری از اشک ببینم، خودم را به زحمت می‌اندازم تا آن را پاک کنم.

هوش مصنوعی: ای گل زیبای زندگی، برای جمعی که دور هم جمع شده‌اند، من می‌خواهم گلریزان کنم و زیبایی‌هایم را نثار شما کنم.

هوش مصنوعی: یک بوسه به من بده، که در این مسیر من بها و هدیه‌ی خود را از عقیق می‌گیرم.

هوش مصنوعی: شب‌های زیادی در این دشت گذشته که من به دنبال باج از راهبان هستم.

هوش مصنوعی: در شب، همچون نگهبانانی که برای کسب مالیات از کاروان‌ها فریاد می‌زنند، من نیز فریاد می‌زنم.

هوش مصنوعی: رفیق من به خاطر فریادهای من از خانه فرار کرد و همسایه از ناله‌هایم به گریه افتاد.