هوش مصنوعی: اگر ناز و فخر تو را به زبان بگویم، در دل من مهر و محبت تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر بی‌محبت تو دمی خوشی داشته باشم، مانند خار می‌سوزم و عذاب می‌کشم.

هوش مصنوعی: اگرچه خاموش و بی‌صدا هستم مانند دریا، اما احساسات من همچون امواج همیشه در حال حرکت و پراضطراب هستند.

هوش مصنوعی: ای کسی که مهر و محبت را بر لب من گذاشته‌ای، با این حال مرا به سوی خودت بکش و کنترل کن.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم هدف تو چیست، فقط می‌دانم که در این مسیر قرار دارم.

هوش مصنوعی: غم تو را مثل شتری که نشخوار می‌کند، بارها در ذهنم مرور می‌کنم و به عمق آن فکر می‌کنم، چون حالت مستی دارم و از درون خود را آزاد می‌گذارم.

هوش مصنوعی: هرچند که سعی می‌کنم احساسات و عشق خود را پنهان نگه‌دارم، اما در پیشگاه عشق، حقیقت من‌ آشکار است.

هوش مصنوعی: من مانند دانه‌ای زیر خاک هستم که منتظر آمدن بهار و نشانه‌های زندگی دوباره‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که بدون وجود خودم لحظه‌ای شاد باشم، تا زمانی که بی‌نیاز از سر خودم آرامش داشته باشم.