غزل شمارهٔ ۱۵۵۹
من دوش به تازه عهد کردم
سوگند به جان تو بخوردم
کز روی تو چشم برندارم
گر تیغ زنی ز تو نگردم
درمان ز کسی دگر نجویم
زیرا ز فراق توست دردم
در آتشم ار فروبری تو
گر آه برآورم نه مردم
برخاستم از رهت چو گردی
بر خاک ره تو بازگردم
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
من دوش به تازه عهد کردم
سوگند به جان تو بخوردم
هوش مصنوعی: دیشب به تازگی عهدی بستم و بر جان تو قسم خوردم.
کز روی تو چشم برندارم
گر تیغ زنی ز تو نگردم
هوش مصنوعی: هرگز از نگاه تو چشم بر نمیدارم، حتی اگر با شمشیر خود به من حمله کنی.
درمان ز کسی دگر نجویم
زیرا ز فراق توست دردم
هوش مصنوعی: من به دنبال معالجه از دیگران نیستم، زیرا دردم ناشی از جدایی توست.
در آتشم ار فروبری تو
گر آه برآورم نه مردم
هوش مصنوعی: اگر در آتش من فرو بریزی، حتی اگر آهی از دل برآورم، من نمیمیرم.
برخاستم از رهت چو گردی
بر خاک ره تو بازگردم
هوش مصنوعی: برخاستم از مسیر تو مانند گردی که بر روی خاک نشسته است، به سوی تو بازمیگردم.