هوش مصنوعی: من همان شیر نیستم که با دشمنانم بجنگم، برای من کافی است که با خودم روبرو شوم و به درون خودم بپردازم.

هوش مصنوعی: اگر تو به پای عشق من بنشینی و بر خاک من گام بزنی، بدان که از این گل و لای به مانند گل و سوسن سر بر می‌آورم.

هوش مصنوعی: من مانند شب غمگین و سیاه هستم به خاطر عشق، اما از این شب تاریک مانند ماهی روشن برخواهم آمد.

هوش مصنوعی: من از این آتش شعله‌ور که همچون دود به‌سوی بیرون می‌روم، در تمام وجودم غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: من کودکانی هستم که عشق من را آموخته است، پس بگذارید که من به سادگی و نادانی خود ادامه دهم.

هوش مصنوعی: من همچون عشق پایدار و زنده هستم؛ وقتی از خواب و خوردن بیدار شوم، تأثیرم همچنان باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: ای زن، همچون بوبکر ربابی، خود را برای من آماده کن، که زمانی که جانم از بدنم جدا شود، تو باید همراه من باشی.