سلام
بیت آخر، مصرع اول، در غزلیات شمس تبریز، به مقدمه، گزینش و تفسیر محمد رضا شفیعی کدکنی، انتشارات سخن، صفحه 796 (چاپ جیبی، دو جلد در یک مجلد)، اینگونه ضبط شده است:
خمش کن خسروا «کم» گو ز شیرین
ضمن اینکه در این غزل، صرفاً پنج بیت ابتدایی و بیت آخر (غزلی که در اینجا آمده) زا ذکر کرده اند.
درود

این مصراع که بدهی به هر جانی صد جهانم، به نظر دارای ایراد عروضی واضح است. آیا درست درج شده است؟ و اگر درست است روش درست خواندن آن چیست؟

که بدهی به هر جانی صد جهانم
این مصراع وزنش کاملا خراب است.
همه جا هم همین طور غلط درج است.
بنده کلی بالا و پایینش کردم به سختی، و در نهایت رسیدم به خوانشی که اگر این گونه باشد، وزن درست خواهد بود و احتمالا شعر اصلی هم همین است و به تدریح دچار تحریف شده است:
که بِدْهی بهر هر جان، صد جهانم
این خوانش، درست است؛ هم از نظر معنایی، و هم وزنی. اما مصراع فعلی، اشتباه است اشتباه است اشتباه.

غزلی زیبا و پر معنی‌ که حال و روز انسان در آن بیان می‌‌شود، براستی اگر سود و خود پرستی حیوانی از زندگی‌ انسان رخت بر بندد، جان انسان‌ها این گونه یگانه نمی شود؟ و معنی‌ درویشی جز این است؟
این نوع دیدن وقتی پیش می‌‌آید که عشق به میان می‌‌آید که تنها او زنده جاوید است و همه چیز پیرامون آن زنده و جاوید می‌‌شود و به یگانگی می‌‌رسد این ما هستیم که باید این عشق را و این سیمین بر را در آغوش خود جای دهیم تا به این یگانگی راه پیدا کنیم و از خود تنها و بی‌ مقدار و تلخ و نابود شدنی جدا و به پادشاهی هستی‌ و شیرینی‌ بی‌ اندازه وصل شویم و همه را نیز با خود به آنجا بکشانیم که عشق همه چیز را به هم نزدیک می‌‌کند، اگر جان حیوانی را با جان عشق آشنا معامله کنیم هزاران جان و جهان نو به ما ارزانی‌ می‌‌شود چون هیچ دیواری میان ما و میان ما و جهان‌ها نیست، دیوار که بن دیوی دارد برای جدایی و تیره روزی و تنهایی ما ساخته می‌‌شود
به تو گر جان دهم باشد تجارت - که بدهی بهر جانی صد جهانی‌

هنوز مصراع که بدهی به هر جانی... تصحیح نشده است.
سایت نوید فاضل هم نشان می‌دهد که وزن این مصراع غلط است:
پیوند به وبگاه بیرونی

با سلام
به اشاره یکی از دوستان به نظر می رسه اگه بصورت زیر بخونیم شاید جواب بده:
که بِدْهی بهر جانی (یا هر جان) صد جهانم

مصرع دوم این بیت : اگر من جان دهم باشد تجارت ،اشکال وزنی دارد و باید به صورت زیر نوشته شود :که بدهی تو به هر جان صد جهانم